December 30, 2009

Σκόπιμος Πόνος !




Απο την ηλικία των δεκάξι χρόνων με προβλημάτιζε το εξής. Γιατί υπάρχει πόνος στον κόσμο και γιατί υποφέρουν συνάνθρωποί μας, όταν υποτίθεται ότι υπάρχει κάποιος Θεός που είναι παντοδύναμος, παντογνώστης και πανάγαθος ?  Επιτέλους, γιατί επιτρέπει τον πόνο αυτή η  ... ιδιότροπη υπερκόσμια οντότητα ?

Σαν πανάγαθος και ... φιλεύσπλαχνος που είναι, γιατί αφήνει τους ανθρώπους να υποφέρουν ? Θα μπορούσα να δεχθώ αυτή τη "στάση" του, αν δεν είχε την δύναμη να αλλάξει τα πράγματα. Όμως, όσοι έχουν ... ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας μαζί του, επιμένουν ότι είναι και παντοδύναμος ! Οι απολογητές του μας διαβεβαιώνουν ότι επεμβαίνει συνεχώς και με ποικίλους τρόπους στον κόσμο μας. Γιατί λοιπόν δεν βάζει το παντοδύναμο χεράκι του για να εμποδίσει τον θάνατο ενός μικρού παιδιού ή τον βιασμό μιάς παρθένας, πριν την εκτέλεσή της, σε κάποια  τρισάθλια μουσουλμανική φυλακή ?

Άνετα, και μόνο απ' αυτά θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε ότι ο Θεός είναι μία κακή, μία μοχθηρή οντότητα ! Ένα τέτοιο συμπέρασμα θα ήταν φυσικό και ευλογοφανές. Αν το αφήσουμε στην άκρη, τότε θα δεχθούμε υποχρεωτικά ότι οι ιδιότητες της παντοδυναμίας και της παναγαθότητας, είναι αδύνατο να συνυπάρχουν.  Είναι αξιοσημείωτη η αντιδιαστολή του κακού με τις δύο αυτές ιδιότητες.

Ακόμα και οι ευφυέστεροι θεϊστές έχουν εξαιρετική δυσκολία με αυτή την επιχειρηματολογία. Καταφεύγουν στην πολύ συνηθισμένη και τυποποιημένη απάντηση ότι ο θεός δημιούργησε τον άνθρωπο με ελεύθερη βούληση. 

Όμως, το ερώτημα πλέον είναι γιατί να κάνει κάτι τέτοιο, ενώ γνώριζε  σαν παντογνώστης ότι τα αποτελέσματα θα είναι φριχτά ? Αλλά ας το αφήσουμε κι' αυτό. Το βασικό πρόβλημα με αυτό το επιχείρημα είναι ότι  ΔΕΝ συνδέεται  ο κάθε ανθρώπινος πόνος με την εφαρμογή της ελεύθερης βούλησης.  Ως γνωστό, υπάρχει πόνος που προκύπτει απο φυσικές καταστροφές, αρρώστιες, ατυχήματα κλπ. Κάποιος άνθρωπος που έρχεται στον κόσμο, ας πούμε, με ένα γενετικό νόσημα δεν ευθύνεται καθόλου γι' αυτό, και δεν έχει κανένα απολύτως ρόλο η  ελεύθερη βούλησή του. Αντίθετα, οι  γενετικές ασθένειες προέρχονται απο την Φύση, που όπως μας λένε είναι δημιούργημα του ... Θεού. Συνεπώς ο Θεός δημιούργησε ένα κόσμο,  στον οποίο είναι αναπόφευκτη η δημιουργία τεράστιου πόνου σε αθώους ανθρώπους !

Βέβαια, οι απολογητές αυτής της υπερκόσμιας Θεϊκής οντότητας δεν καταθέτουν εύκολα τα όπλα. Υποτιμώντας κατάφωρα την νοημοσύνη μας ισχυρίζονται ότι  ότι ο Θεός δημιούργησε σκόπιμα μία πορεία με εμπόδια, ώστε να επιτρέψει στους ανθρώπους να "βγάλουν" τον καλύτερό τους εαυτό με όπλο την ελεύθερη βούληση.

Το παραπάνω επιχείρημα πάντοτε μου προξενούσε αηδία, επειδή δείχνει το πόσο ανήθικα και σκληρόκαρδα σκέφτονται οι άνθρωποι.

Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα αθώο μικρό παιδάκι με μιά φριχτή αρρώστια και ας φανταστούμε την ιδιόρυθμη επουράνια οντότητα να λέει: " Γαμώτο, πρέπει να τεστάρω, να δοκιμάσω την πίστη μερικών καλών ανθρώπων σήμερα !  Πρέπει να τους βάλω κάποιο εμπόδιο. Ας διαλέξω ένα δίχρονο αγοράκι, ας το υποβάλω σε ένα επώδυνο μαρτύριο αρρώστιας, και έτσι θα τεστάρω όλους τους γύρω του, και ιδιαίτερα τους γονείς του. "

Φανταστείτε τώρα κάποιον άνθρωπο να κάνει το ίδιο πράγμα, σκεπτόμενος παρόμοια: " Πρέπει να δοκιμάσω μερικούς ανθρώπους. Θέλω να βελτιώσω την ηθική τους συγκρότηση, και γι' αυτό θα κάνω  το ... τάδε φρικτό πράγμα στο τρίχρονο κοριτσάκι τους ! "  Δεν θα θεωρούσαμε, ότι έχουμε να κάνουμε με τον χειρότερο, τον πιο κακό άνθρωπο στον κόσμο ?  Γιατί να μην ισχύει το ίδιο  και για τον  "Θεό"? Ένας θεός που συμπεριφέρεται έτσι, σαφώς  ΔΕΝ είναι άξιος σεβασμού.

Όπως έχω πει και σε παλαιότερη ανάρτησή μου, είναι ευτύχημα ότι στις μέρες μας γνωρίζουμε αρκετά για να πούμε ότι ο "θεός" του Αβραάμ δεν είναι αντάξιος, όχι μόνον του μεγαλείου του σύμπαντος, αλλά ούτε καν του ίδιου του ανθρώπου. Τελεία και παύλα !














YΓ1: Όπως πάντα, ένα click στις 2 εικόνες ... δεν βλάπτει!

YΓ2: Εις τας εορτάς γελάμε.  Αμήν!

:)

8 comments:

thalassaki said...

Καλημέρα Σταύρο, πολύ ενδιαφέρουσα εγγραφή πάλι απόψε, και δυστυχώς έχω να ξυπνήσω ακόμη πιο νωρίς αύριο.. Ποτέ δεν έπαψα να δυσκολεύομαι, κι ούτε τα βρήκα ποτέ μ' ένα θεό σαν αυτόν που περιγράφουν τα παραδείγματά σου - που τιμωρεί, εκδικείται, δοκιμάζει, θυμώνει, συγχωρεί, ξεθυμαίνει. Ένας ανθρωπόμορφος θεός που δε διαφέρει και πολύ από εκείνους που σύχναζαν πάνω στον Όλυμπο. Ένας μικρόψυχος, εντέλει, θεός, ένας κοινός ανθρώπινος αντικατοπτρισμός που μόνο προβλήματα είναι σε θέση να δημιουργήσει (όπως και δημιουργεί). Ίσως ο ατελής μας νους να μη μπορεί να συλλάβει κάτι έξω από τα μέτρα του, κάτι που μόνο η ψυχή θα είχε τη δυνατότητα κάποτε να προσεγγίσει. Αν φυσικά το 'θελε, κι αν παρέμενε ορθάνοιχτη. Πού να βρεθεί τέτοια ψυχή; Λες εκεί που είναι κι ο Θεός; Ποιος ξέρει. Καλό σου ξημέρωμα.

Ευαγγελία Πατεράκη said...

Σταύρο μου

επειδή συμφωνώ μαζί σου,

κι επειδή κατά τας εορτάς, βεβαίως βεβαίως, ΠΡΕΠΕΙ να γελάμε...ΑΜΗΝ...θα πω και ΄γω...Τι άλλο να πω εξάλλου;...Μπορεί να θεωρηθώ βλάσφημη και να λιθοβοληθώ...από τον πανάγαθο...


Μέρα Καλή, φίλε!

AERIKO said...

Κατ'αρχην ο δικός μου Θεός λέγεται
αγάπη και βρίσκεται μέσα μας πρώτα
και κατ επέκτασιν παντού γύρω μας.
Επειδή ο πόνος έχει ξύσει απο νωρίς
τη φλούδα της ψυχής μου μπορώ να πω
πως είναι φίλος.Όταν πονάς καταδύεσαι
σε βαθιά κυτταρικά σκοτάδια κι αναδύεσαι
αγαπώντας τη ζωη στην ολοτητα της.
Απο τη στιγμη που έχουμε ελεύθερη βούληση
και νόηση αλλα και ψυχη δεν είναι δυνατόν
να πιστεύουμε σε κολασεις καζανια
λιθοβολισμούς τιμωριες κλπ κλπ.Ο ελεύθερος
νους και η αξιοσύνη του πνεύματος δεν εχουν
ενοχες αλλα ουτε και ανοχες.Το γνωστό
πίστευε και μη ερεύνα είναι καθαρή προσπάθεια
χειραγώγησης ανεκαθεν.Ο πόνος υπάρχει για
να μας βοηθήσει να καθαρίσουμε λίγο
τα μάτια της ψυχής και να δούμε καλύτερα
αυτά τα απλα που τα προσπερνάμε καθημερινά
κοιτάζοντας τα βιαστικά και θεωρώντας τα
δεδομενα.Δεν δοκιμάζεται λοιπόν καμιά πίστη
με τις δοκιμασίες και τα τερτίπια της ζωής
αλλά ο εαυτός μας..τα όρια και οι αντοχές μας
με σκοπό να γίνουμε πιο ανθρώπινοι..να μη
λεγόμαστε αλλα να είμαστε άνθρωποι.

Τα εμπόδια στην ουσία τα δημιουργούμε εμείς
και η δύναμη βρίσκεται μέσα μας.Την ελεύθερη
μας βούληση τη χρησιμοποιούμε ατομιστικά και
προς όφελος ετσι νομιζουμε ..δικό μας.


Οι φυλακές σε κάθε τους μορφή ανθρώπινη
εφεύρεση ειναι.Ανηθικο και σκληρόκαρδο
είναι να μην ειναι ο ανθρωπος δοτικός.
Οχι με την εννοια της ελεημοσυνης..
ειναι κατι που απο παιδιοθεν σιχαινομαι
αλλα με την εννοια της μοιρασμενης
απο καρδιας στιγμης.Εις τας εορτας θλίβομαι
βαθύτατα με τις υστερικές ανθρωποθυσίες
στο βωμό του καταναλωτισμού.Και για μένα
ο χρόνος εχει μονο μια διασταση.Το παρόν.

Απ αυτό εξαρτάται το μέλλον και το παρόν
φσσσ σε μια στιγμούλα ονομάζεται παρελθόν..
πως αλλοιώς..δεν υπάρχει πιο ρευστη εννοια
απο το χρονο.Αυτο που κάνουμε λοιπόν στον
παρόντα χρόνο επρακτα αυτο είμαστε.

Μια αρρώστια δεν έρχεται να τεστάρει κανεναν
αλλα για να βοηθήσει τους πάντες γυρω απ αυτην
να προσπαθησουν να νιώσουν την ουσια.

Η υπέρτατη αγάπη δεν ειναι σαφως αυτο που
μας σερβιρουν.Όμως χρειαζεται αυτογνωσια
θεληση κοπο και πολυ πόνο για να την
ανακαλυψουμε μεσα μας επιμενω.

Πω πω ολοκληρο κατεβατό βγήκε...χμμμ....


Xαμογελαστή Καλημέρα.!! :)

to alataki said...

Θέλει και ρώτημα; Tα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται...

negentropist said...

Εδώ κάπως με ... μπέρδεψες, αγαπητή alataki :)

Πάρε πάντως και συ ένα ενδιαφέρον τραγούδι, που ακόμα και τώρα με αφήνει κυριολεκτικά στον ... τόπο :

My Kind of lady

:)

Ευαγγελία Πατεράκη said...

Φίλε μου

μια Υπέροχη Χρονιά σου εύχομαι!

Με φιλιά

to alataki said...

Τι φταίω κι εγώ το... alataki που μου αφιέρωσες το θαύμα της... Κανά!!! Σου εύχομαι μια ρόδινη χρονιά...

negentropist said...

lol !

Το αγαπημένο μου θαύμα, είναι αυτό της Κανά, μιά που έχει μέσα ... αλκοόλ !

Ρόδινη χρονιά και σε σένα, αγαπητό ... alataki !

H κεντρική ιδέα πίσω απο τα όμορφα μουσικά κομμάτια, είναι να χαλαρώνεις ακούγοντάς τα, με συντροφιά (κατά προτίμηση) ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Το ... πόδι είναι ασφαλώς προαιρετικό, lol !

Πάντως σήμερα, ακόμη κι' εγώ ίσως ξεπέρασα τον εαυτό μου :

Λουτρά Ωραίας Ελένης

Καλή Χρονιά

:)