March 4, 2010

Ομορφιά ... σκέτο !




Όταν θαυμάζω ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα, ανίκανος να καταλάβω ή να εκφράσω την εκλεκτή συγκίνηση που μου προκαλεί, αυθόρμητα το βλέπω σαν μία πύλη που με οδηγεί σε ένα άλλο συναισθηματικό επίπεδο. Νομίζω ότι είναι δύσκολο για όποιον βυθίζεται σε στιγμές έντονης υπερβατικής εμπειρίας να αντισταθεί στη σκέψη, ότι  ίσως ρίχνει μία φευγαλέα ματιά σε ένα διαφορετικό βασίλειο ύπαρξης. Κατά κάποιο τρόπο, αυτή η διαφορετικότητα έγκειται στο ότι τέτοιες εμπειρίες κινούνται  αφάνταστα ψηλότερα, αλλά και έξω απο την καθημερινότητά μας. 

Aυτού του είδους οι αναλαμπές τυφλώνουν και θαμπώνουν, αλλά ταυτόχρονα μεταφέρουν ένα είδος ομορφιάς και γαλήνης πολύ μεγαλύτερο απο ότι συνήθως φανταζόμαστε ή γνωρίζουμε. Κι' αυτό επειδή η γλώσσα, που αναδύθηκε για να μεταφέρει τις σημασίες αυτού του κόσμου, δεν ταιριάζει με τον  άλλο κόσμο που βρίσκεται έξω απο τις συνηθισμένες  εμπειρίες μας.  

Το ίδιο συμβαίνει και με την  Τέχνη. Κάθε μορφή μεγάλης Τέχνης έχει αναμφισβήτητα την δύναμη να υποβάλλει σε όλους μας κάτι το υπερβατικό. O Σπινόζα είχε ορίσει την Τέχνη σαν  την οποιαδήποτε δημιουργία που περιέχει ιδέες, οι οποίες σαφώς υπερβαίνουν τις χρησιμοθηρικές σκοπιμότητες.

Αν αυτός ο κόσμος δεν είναι απλά ένα κακόγουστο αστείο

Αν η ζωή δεν είναι μία χυδαία αναλαμπή μέσα στην ψυχρή ακτινοβολία των άστρων

Αν η ύπαρξη δεν είναι ένα κενό γέλιο που διαπερνά τη συμπαντική γοητεία

Αν, με μιά λέξη, η Ομορφιά "σημαίνει" κάτι

τότε δεν θα πρέπει να αναζητούμε ερμηνείες για την σημασία της !

Aν ποτέ έχουμε την τύχη στη ζωή μας να ρίξουμε φευγαλέες  ματιές στο "ανείπωτα" όμορφο,  τότε δεν θα είναι καθόλου συνετό να προσπαθήσουμε να το αρθρώσουμε σε λόγο, αλλά ούτε και να το επενδύσουμε με σημασία που δεν μπορούμε να συλλάβουμε. Η ομορφιά, με όρους ανθρώπινης σημασίας, είναι ... άνευ σημασίας !

















YΓ: Οπωσδήποτε κλικ στις 2 εικόνες, αλλά και στους 2 συνδέσμους (links) του κειμένου !

:)

10 comments:

KOSTAS PAP said...

Όντως τα λόγια, η γλώσσα είναι πολύ φτωχή για να εκφράσει τον εσωτερικό κόσμο των συναισθημάτων. Μπορεί βέβαια να προσπαθεήση κανείς και έτσι γεννιέται ένα ποίημα, αλλά φευ κατώτερο των προσδοκιών της ψυχής.
Καλό βράδυ

negentropist said...

Γειά σου "ομότεχνε" Κώστα

Ο φιλόσοφος Wittgenstein είχε αποφανθεί ότι: «τα όρια της γλώσσας μου, ορίζουν τα όρια του κόσμου μου»

Όχι ... ακριβώς ! Η γλώσσα είναι μεν το βασικό εργαλείο επικοινωνίας που διαθέτουμε, αλλά μπορούμε με αυτήν να κωδικοποιήσουμε και εκφράσουμε μόνο μικρό μέρος του κόσμου που μας περιβάλει. Άσε που δεν είναι και το μοναδικό εργαλείο. Ας μη ξεχνάμε τα Μαθηματικά και τις περίπλοκες έννοιες που κωδικοποιούν !

Συμφωνώ ... Η γλώσσα σίγουρα είναι ατελές μέσο κωδικοποίησης και κατώτερη των προσδοκιών μας σε πληθώρα περιπτώσεων.

Καλό βράδυ με ένα link :

Mercy, Mercy, Mercy ...

:)

Ο Αλχημιστης said...

Το εχω νιωσει πολλες φορες αυτο. Αυτη την ανειπωτη αισθηση ομορφιας που δεν ειναι προιον του μυαλου, που δεν ειναι επιπλαστη, δεν εχει καποιο αντικειμενο ουτε προκληθηκε απο κατι που φανταστηκε καποιος.
Και οταν αυτη την ομορφια πας να την ντυσεις με λεξεις για να την μοιραστεις με αλλον τοτε ξαφνικα σωπαινεις...Δεν ξερεις τι να πεις και αμεσως παρατας την προσπαθεια να αρθρωσεις λογο....

Αυτο ειναι που συμβαινει συνηθως...Και η πραγματικη ομορφια δεν ντυνεται με λεξεις, δεν καταδεχεται να ντυθει με οτιδηποτε. Φοραει παντα το θεσπεσιο φορεμα της και δεν δεχεται ερμηνεις η σκεψης...Παγωνει τον νου και τοτε ριχουμε μια κλεφτη ματια στο αιωνιο, στο υπερτατο, στο εξω απο αυτον τον κοσμο.

negentropist said...

Άγη καλά τα λες ...

Πάντα η ματιά στο ανείπωτο είναι κλεφτή !!

To αστείο με αυτό το post μου είναι το εξής. Λίγο πριν το στείλω, ένας "ομότεχνος" φίλος στο γραφείο μου, είδε το τραγούδι που κρύβει η πρώτη (επάνω) εικόνα. Άρπαξε λοιπόν την ευκαιρία για να με ρωτήσει : "Τι χρειάζεσαι τον γιατρό?"

Απάντησα αμέσως με τα λόγια του John Mayer :

" Ι don't need no doctor ... 'cause I know what's ailing me !"

Ι don't need no doctor


Καλησπέρα, με τι άλλο ?

Living Without Conflict

:)

Ο Αλχημιστης said...

Φιλε μου δεν θα ξεχασω ενα βιντεο που ειδα που περιειχε την συζητηση του Krishnamurti με τον Dr. Alan Anderson που μετα απο μια εκτενη και κοπιαστικη διανοητικη προσπαθεια και των δυο και ενταση με την εννοια της προσοχης ο Krishnamurti εφτασε στην λυση του αινιγματος για το νοημα του θανατου στην ζωη: "Living is dying for the known every moment".
Και εχεις μεινει να κοιτας την οθονη αποσβολωμενος και να δεχεσαι αυτο που ειπε σαν μια προφανη αληθεια αβιαστα, ενω υπο αλλες συνθηκες θα σου φαινοταν εντελως τρελη σκεψη...Τι υπεροχος ανθρωπος!!

negentropist said...

Πραγματικά υπέροχος άνθρωπος!

Με αφορμή το τελευταίο σχόλιο του φίλου Αλχημιστή, ορίστε και ένα link για κάθε ενδιαφερόμενο -η

21 διαχρονικά διαμάντια ...

Εnjoy !

Anonymous said...

Το ότι η ομορφιά δεν ορίζεται φαίνεται και από ένα παράδειγμα της καθημερινότητας.
Μια γυναίκα αρέσει σε έναν άντρα και την βρισκουν μαζί για μια ζωή,ενώ η ίδια γυναίκα μπορεί να προκαλεί αποστροφή στον υπόλοιπο αντρικό πληθυσμό.

Η ομορφιά δεν ορίζεται αλλά θα συμπληρώσω είναι καθαρά και μόνο υποκειμενική.
Το ίδιο και η Τέχνη!

Καλό ΣΚ

negentropist said...

Καμμία αντίρρηση Coula

Beauty is in the eye of the beholder !

Όμως, όσο αφορά το παράδειγμά σου, δύσκολα μπορεί φανταστεί κανείς μια Γυναίκα (με γάμμα κεφαλαίο), στα πλαίσια μιας έντονα υπερβατικής εμπειρίας και ΧΩΡΙΣ χρησιμοθηρική διάσταση.

Δεν είναι όμως αδύνατο, όπως πχ προκύπτει απο τον παρακάτω θεσπέσιο ύμνο στη Γυναίκα:

John Lennon - Woman


Καλό Σ/Κ και σε σένα, με ένα ακόμη link:

Ομορφιά


:)

Αλμύρα said...

Ωωωωω πάρα πολύ ωραίο!
Ευχαριστώ!

negentropist said...

U r welcome !

Σημασία έχει το περιεχόμενο και όχι το .. "δοχείο" (δηλ. η "εμφάνιση" του "περιέκτη") αγαπητή e-φίλη.

Πολλές φορές η ομορφιά παίζει τον άχαρο ρόλο του "δοχείου". Κατά μείζονα λόγο αυτή η ομορφιά είναι .. μικρής σημασίας.

:)