December 28, 2012

Πρόσθεσις

 

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω.
Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω —
που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσίν των που μισώ)
που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί
απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό
δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί. 


K. Π. Καβάφης (Κρυμμένα Ποιήματα 1877;-1923, Ίκαρος 1993)


ΥΓ. Μη παραλείψετε το κλικ στους 2 πίνακες του Fabian Perez

:)


December 4, 2012

Περιττά κόκκινα φανάρια !

 
                                                        Stuart Luke Gatherer - Evening Post

Έχετε ποτέ σταματήσει σε κόκκινο σηματοδότη εντελώς μόνοι, χωρίς καθόλου κυκλοφορία στον .. ορίζοντα, και τρία λεπτά αργότερα, όταν επιτέλους εμφανίστηκε η πράσινη ένδειξη, μήπως σας έτυχε να ξεκινήσετε αναρωτώμενοι: "Τι περιττό φανάρι ..  πόσο άχρηστα αυτά τα 3 λεπτά της ζωής μου." ?

Κάποτε μου είχε συμβεί κάτι ανάλογο ενώ οδηγούσα μόνος στην Κηφισίας, τρεις η ώρα τα ξημερώματα. Σταμάτησα στα φανάρια μιας διασταύρωσης και έχοντας εκπληκτική ορατότητα διαπίστωσα ότι τριγύρω, σε όλες τις κατευθύνσεις και σε μεγάλη απόσταση, δεν υπήρχε άλλο αυτοκίνητο ή πεζός ή οποιοσδήποτε ευμεγέθης, κινούμενος ζωντανός οργανισμός! Ο πειρασμός ήταν μεγάλος κι΄ αμέσως σκέφτηκα: "Ξέχνα τα φανάρια και .. όρμα!"

Τελικά, δεν έχει καμμία  σημασία το πως αντέδρασα. Αρκεί να πω ότι συνήθως εφαρμόζω τον γενικό κανόνα: "μη ρισκάρεις όταν έχεις την παραμικρή αμφιβολία", βασιζόμενος σε κάποια .. πρόχειρη ανάλυση "κόστους-οφέλους", που τις περισσότερες φορές  καταλήγει στην απώλεια μιας προσωρινής  αίσθησης απελευθέρωσης, η οποία ενδεχομένως θα με κατέκλυζε .. αν ρίσκαρα !

Μερικές φορές οι άνθρωποι λένε να μην ανησυχούμε για τίποτε! Αυτό μου φαίνεται υπερβολικά αισιόδοξο, επειδή αφενός μεν η ανησυχία είναι ένα πολυσύνθετο συναίσθημα, αφετέρου δε υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία αξίζει να ανησυχούμε.

Η πρόκληση είναι ν' ανησυχούμε με μέτρο για τα σωστά πράγματα !

Στη δουλειά μας οφείλουμε ν΄ ανησυχούμε για το πως θα βγάζουμε χρήματα με δίκαιο τρόπο, σεβόμενοι και βελτιώνοντας τη ζωή μας, αλλά και τις ζωές των άλλων. 

Όσο αφορά την περιπέτεια κάθε μορφής (με την ευρύτερη σημασία του όρου) οφείλουμε ν' ανησυχούμε για το πως και πότε θα την επιλέξουμε. Προφανώς αυτό δεν γίνεται από τον καναπέ.

Στη ζωή γενικότερα, οφείλουμε ν' ανησυχούμε μόνο για ότι πραγματικά αξίζει. Ας ανησυχούμε λοιπόν για το ότι η ζωή είναι μικρή και κάθε μέρα που περνάει δεν είναι επαναλήψιμη. Συνεπώς δεν χρειάζεται ν' ανησυχούμε για τον "άχρηστο" χρόνο που περνάμε στα φανάρια !

Μην ανησυχείτε λοιπόν για πράγματα που δεν "μετράνε". 

Ούτως ή άλλως η ζωή  είναι φευγαλέα και .. εύκαμπτη.

                                                                       Stuart Luke Gatherer - Giorgi Morandi

ΥΓ. Αν  ..  "τολμάτε", κλικάρετε τα 2 link και τις 2 εικόνες!

 :)