August 18, 2011

Κουράσαμε μαζί τον ήλιο




Heraclitus

by Callimachus (c. 310-240 B.C.)

They told me, Heraclitus, they told me you were dead,
They brought me bitter news to hear and bitter tears to shed.
I wept as I remembered how often you and I
Had tired the sun with talking and sent him down the sky.

And now that thou art lying, my dear old Carian guest,
A handful of gray ashes, long, long ago at rest,
Still are thy pleasant voices, thy nightingales, awake;
For Death, he taketh all away, but them he cannot take.


Αυτή η υπέροχη μετάφραση του William Cory (1823–1892) και ιδιαίτερα οι στίχοι με χρώμα magenta, μου θυμίζουν πλέον ανεξίτηλα τον λατρεμένο μου πατέρα, που πρόσφατα έπαψε να υπάρχει ως φυσική παρουσία ..


7 comments:

  1. είθε η ανάμνηση του να απαλύνει τον πόνο της φυσική του απουσίας !

    ReplyDelete
  2. Διάλεξες ένα ωραίο αντίο. Να είσαι καλά να τον θυμάσαι.

    ReplyDelete
  3. Αλεξία και ellinida

    Ευχαριστώ ..

    For no one

    ReplyDelete
  4. Ο θάνατος δεν μπορεί να τα πάρει ...ίσως ο χρόνος που είναι πιο αμείλικτος.
    Να έχει η καρδιά σου δύναμη να τον θυμάται για πάντα για να εξακολουθεί να ζει.

    ReplyDelete
  5. Πάντα μου ήταν δύσκολος ο λόγος σε τέτοιες ώρες...
    Όμως...είμαι εδώ.
    Σε φιλώ...

    ReplyDelete
  6. Σ' ευχαριστώ, V ..

    Beyond The Sea

    Eίμαστε 70% νερό .. η δε ζωή ξεκίνησε απ' τ' άστρα, αλλά ξεπήδησε μέσα από τις θάλασσες .. συνεπώς είχε δίκιο ο Bobby Darin:

    " It's far beyond the stars
    it's near beyond the moon
    I know beyond a doubt
    my heart will lead me there soon"

    ReplyDelete

"Ρίχτα" όλα ... ΕΔΩ χωρίς ΑΙΔΩ !

"Αντί του πάθους προτιμώ τα επιχειρήματα: έχουν πάντα κάτι το χυδαίο και πολύ συχνά πειστικό" (Oscar Wilde, Ο σοβαρότατος κύριος Ερνέστος)