Από το 1895, και ατυχώς ακόμα και στα σχολικά μας χρόνια (!) μαθαίναμε ότι η ύλη τριγύρω μας αποτελείται από σωματίδια (άτομα, ηλεκτρόνια κλπ), αλλά και ότι για τις δυνάμεις μεταξύ των εν λόγω σωματιδίων μεσολαβούσαν πεδία, όπως πχ το βαρυτικό, ηλεκτρικό, μαγνητικό κλπ. Νομίζαμε ότι έτσι είχε λυθεί το φιλοσοφικό πρόβλημα της επίδρασης δυνάμεων στην ύλη εξ' αποστάσεως.
Όμως, τις δεκαετίες του 1920 και 1930, ο μεγάλος θρίαμβος της Κβαντομηχανικής, που είναι η "υποκείμενη" θεωρία της Κλασσικής Φυσικής (με την τρομακτική ακρίβεια 1:1015 στα πειράματα — άρα οφείλουμε να την παίρνουμε πολύ σοβαρά!) κατέδειξε ότι η ύλη τριγύρω μας είναι ΜΟΝΟ πεδία, που προσαρτούν την πραγματικότητα σε κάθε σημείο του χωροχρονικού συνεχούς, το οποίο κατακλύζουν. Τώρα πια συνειδητοποιούμε ότι τα ηλεκτρόνια, νετρίνα, κουάρκ, φωτόνια κλπ "κατοικοεδρεύουν" σε πανταχού παρόντα πεδία, εντός των οποίων ταλαντώνονται και τα αντιλαμβανόμαστε σαν να είναι... σωματίδια. Κοντολογίς, τα σωματίδια κάθε είδους είναι κυματισμοί σε ένα πεδίο!
Για παράδειγμα, ενώ νομίζαμε ότι το ηλεκτρόνιο είναι σωματίδιο, συνειδητοποιήθηκε στη δεκαετία του '20, ότι μπορεί να περιγραφεί από μία κυματοσυνάρτηση. Όλοι θυμόμαστε στη Χημεία των γυμνασιακών μας χρόνων τα πανέμορφα νέφη πιθανοτήτων των τροχιακών του ηλεκτρονίου, που δεν είναι τίποτε άλλο από την κυματοσυνάρτηση που τα περιγράφει.
Σύντομα αναπτύχθηκε και η Κβαντική Θεωρία Πεδίου (ΚΘΠ) κατά την οποία υπάρχει πχ ένα ειδικό πεδίο εντός του οποίου τα ηλεκτρόνια ταλαντώνονται. Αν όμως κάποιος αναρωτηθεί για το τι πραγματικά υπάρχει, γνωρίζουμε πιά ότι υπάρχει μία επιπλέον κυματοσυνάρτηση ΚΑΙ για το πεδίο που περιγράφει τα ηλεκτρόνια, δηλαδή μία κατάσταση πεδίου πάνω στο πεδίο (όχι, δεν έχω... καπνίσει κάτι!)
Εν τέλει, γνωρίζοντας ότι έχουμε ξεχωριστά πεδία για κάθε είδος σωματιδίων, τότε αναρωτιόμαστε μήπως καθένα απ' αυτά τα πεδία έχει διαφορετική κυματοσυνάρτηση που τα περιγράφει. Η απάντηση είναι ΟΧΙ! Υπάρχει ΜΙΑ κυματοσυνάρτηση για όλα τα πεδία που υπάρχουν. Αυτή είναι η κυματοσυνάρτηση για το το σύμπαν. Η κυματοσυνάρτηση του σύμπαντος είναι η πραγματικότητα!
Στην κβαντομηχανική η ιδέα του χώρου Hilbert, που όλοι οι επαΐοντες χρησιμοποιούν, είναι ο "χώρος" όλων των ενδεχόμενων κβαντικών καταστάσεων που ενεδρεύουν στο συμπαντικό φάσμα πιθανοτήτων.
Oι πλέον εξτρεμιστές καθαρολόγοι λένε ότι η πραγματικότητα στο σύμπαν είναι μία από αυτές τις ενδεχόμενες κβαντικές καταστάσεις, που όμως μεταβάλλεται με το χρόνο, και την θεωρούν οντολογικά ως διάνυσμα στον χώρο Hilbert. Η δομή του παρατηρούμενου κόσμου μας, δηλαδή του χώρου και των πεδίων που "ζουν" μέσα σ' αυτόν, προκύπτει αυθόρμητα ως αναδυόμενο φαινόμενο, το οποίο υπάρχει και περιγράφεται σε υψηλότερο επίπεδο.
Στο πλαίσιο της Φυσικής Φιλοσοφίας υπάρχουν και αντιρρήσεις στα προαναφερθέντα. Μερικοί λένε ότι η παραπάνω ερμηνεία δεν είναι η ίδια η πραγματικότητα, αλλά μόνο ένα εργαλείο που περιγράφει τις προβλέψεις μας στα πειράματα. Άλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι το διάνυσμα στο χώρο Hilbert είναι μέρος της πραγματικότητας, αλλά ότι μπορεί επίσης να υπάρχουν και άλλα μέρη.
Διαλέγετε και παίρνετε, λαμβάνοντας υπόψη ότι το σύμπαν δεν έχει απολύτως καμμία υποχρέωση να είναι κατανοητό από κανένα μας. Επομένως, ίσως αρκεί ο αστεϊσμός των Aharonov & Rohrlich (2005), ότι στο χώρο Hilbert κανείς δεν μπορεί να σε ακούσει να... ουρλιάζεις!
YΓ1. Πάντως το άνω εικονιζόμενο λατρεμένο αιλουροειδές μου δικαίως θεωρεί ότι η κβαντική υπέρθεση της γάτας του Schrödinger είναι ένα φτηνό μαθηματικό υπολογιστικό τρικ που ουδόλως τον αφορά.
☮
