Τεμπελιάζοντας κάποιο ηλιόλουστο απόγευμα...
Eίμαι τυχερός που έχω ακόμη αυτά τα καλοκαιρινά απογεύματα
του ωραιότερου μήνα του χρόνου.
Πάντως ο Σεπτέμβριος βάζει τα δυνατά του για να με κάνει να ξεχάσω αυτό το καλοκαίρι...
Χωρις αμφιβολια ενας μη τυχαιος επιζων απο τυχαια μεταβαλλομενους κωδικες (ροη νου απο μια ακομη στατιστικη μοναδα)
Τεμπελιάζοντας κάποιο ηλιόλουστο απόγευμα...
Eίμαι τυχερός που έχω ακόμη αυτά τα καλοκαιρινά απογεύματα
του ωραιότερου μήνα του χρόνου.
Πάντως ο Σεπτέμβριος βάζει τα δυνατά του για να με κάνει να ξεχάσω αυτό το καλοκαίρι...
Το παραπάνω «Πέμπτο Φιλοσοφικό Άσμα» του Άλντους Χάξλεϊ είναι ένα ποίημα που εμφανίζεται στη συλλογή του «Λήδα» του 1920. Είναι ένα σατιρικό έργο, που προορίζεται να είναι κάπως «τεννυσιανό» στη μορφή του, αλλά ανατρέπει την αισιόδοξη φιλοσοφία του Τέννυσον εξερευνώντας την τυχαία σκληρότητα της φύσης και τη δυσκολία εύρεσης ενός μεγάλου σχεδίου στο σύμπαν.
Στην κβαντομηχανική η ιδέα του χώρου Hilbert, που όλοι οι επαΐοντες χρησιμοποιούν, είναι ο "χώρος" όλων των ενδεχόμενων κβαντικών καταστάσεων που ενεδρεύουν στο συμπαντικό φάσμα πιθανοτήτων.
That's life
That's what the people say
I'm riding high in April
I'm shot down in May
But I know I've got to change my tune
When I get back up on top in June
That's life Funny as it may seem Some people get their kicks from stepping on a dream I won't let it get me down Cause my head keeps spinning round
I've been a poet, a pauper, a pirate, a peasant, a pawn and a king I've been up and down and over and out And I know one thing Every time I find myself flat on my face I pick myself up and get back in the race
That's life No I can't deny it Lord, I thought of quitting but my heart, my heart wouldn't buy it And if things don't start shaking come July Oh, I'm gonna roll myself up in a big ball and say... bye bye! ☮