Για τον Νίκο που έφυγε...

 
Μόλις χθες το έμαθα...

Δεν έμελλε να ξαναβρεθούμε στη Τζιά.

Όμως, τα αξέχαστα νεανικά μας χρόνια είναι αναλλοίωτα στο χωροχρονικό συνεχές. 

(Από τον γιο της κυρ. Μαίρης της σινεματζούς)


ΥΓ.  Η μοίρα των ανθρώπων είναι η μοναξιά. Τα χρόνια που ζούμε μόνοι μας είναι αμέτρητα. Τα χρόνια που ζούμε όλοι μαζί είναι λίγα.


☮