H αληθινή φιλία είναι ίσως η μόνη ανθρώπινη σχέση που επιβιώνει στις δοκιμασίες του χρόνου και μάλιστα άνευ όρων. Η πραγματική σημασία της φιλίας ίσως να οριοθετείται απο ένα μοναδικό μείγμα στοργής, αφοσίωσης, αγάπης, σεβασμού, εμπιστοσύνης, γνήσιας συναισθηματικής υποστήριξης, κοινών ενδιαφερόντων και οπωσδήποτε ... πολύ μεγάλων "δόσεων" διασκέδασης και χιούμορ.
O Kικέρων πίστευε ότι η ουσιαστική φιλία πρέπει να εδράζεται στην πλήρη εντιμότητα, αλήθεια και εμπιστοσύνη. Στο έργο του Περί φιλίας θεωρούσε ότι οι φίλοι αυθόρμητα κάνουν πράγματα ο ένας για τον άλλον χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση. Επίσης, επειδή πίστευε ότι η άγνοια είναι η βασική αιτία του κακού, ήταν ξεκάθαρος στο ότι δεν πρέπει να κάνουμε συμβιβασμούς με την ηθική, στην περίπτωση που ένας φίλος διαπράξει κάτι το μεμπτό, και σε κάθε περίπτωση να ... προσπαθούμε να τον μεταπείσουμε. Γι' αυτό τον λόγο πίστευε ότι οι φιλίες φτάνουν στο τέλος τους, επειδή το ένα απο τα δύο μέρη γίνεται κακό ή φαύλο.
Δυστυχώς για μένα, ουδέποτε κατόρθωσα να βιώσω την εμπειρία της ουσιαστικής φιλίας μαζί με όλα τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά, παρά τον ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό γνωριμιών που είχα και έχω στη ζωή μου. Όμως αυτό δεν με εμποδίζει να εκτιμώ ότι η αξία μιας φιλίας ίσως θα πρέπει επίσης να βασίζεται και στην συνεπή διαχρονική έκφραση των παρακάτω χαρακτηριστικών:
- Αυθόρμητη και γνήσια παρόρμηση να επιθυμούμε το καλό για τον άλλον
- Ικανότητα και διάθεση να κατανοούμε και να συμπάσχουμε
- Εντιμότητα και αλήθεια ιδιαίτερα στις δύσκολες καταστάσεις
- Αμοιβαία κατανόηση, αλλά και "συντονισμό" στις συγκεκριμένες "ιδιοσυχνότητές" μας
- Εμπιστοσύνη (στην έκφραση συναισθημάτων και πράξεων ΧΩΡΙΣ το φόβο να κριθούμε)
- Θετική αμοιβαιότητα ( η φιλία να μην είναι ετεροβαρής, αλλά όσο το δυνατό να βασίζεται σε ισοζυγισμένο "πάρε- δώσε")
Αν και δεν με αφορά καθόλου η έννοια της ψυχής, ομολογώ πως ΔΕΝ θα ήμουν ειλικρινής αν ΔΕΝ πρόσθετα στο τέλος, ότι με συναρπάζει απόλυτα ο παρακάτω ποιητικός ορισμός του Αριστοτέλη : "Τι είναι φιλία ? Μία και μοναδική ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα !"
YΓ: Ένα κλικ στις 2 εικόνες είναι ... απαραίτητο !!
:)
14 comments:
Αν μπορουσαμε εστω και λιγο να τα εφαρμοσουμε ολα τουτα στη ζωη μας, θα ζουσαμε σε ενα κοσμο πολυ διαφορετικο και πολυ πιο ομορφο. Και ναι, θαχαμε και φιλους. Γιατι τωρα, μαλλον η εικονα στο τελος του κειμενου, μου δινει τον ορισμο της λεξης...
πράγματι, η φιλία είναι ανεκτίμητη αλλά και η πιο επώδυνη προδοσία...
Η απόλυτη φιλία όπως την αναφέρεις δεν υπάρχει, είναι μάλλον ουτοπία.
φιλία? ναι, υπάρχει... στην παιδική μας ηλικία, στην εφηβεία μας, όλοι είχαμε φίλους, κολλητούς φίλους, απλά μεγαλώνοντας χαθήκαμε κάπου στα γρανάζια της ζωής, με μερικούς ίσως βρισκόμαστε κάπου - κάπου, αλλά όχι όπως τότε...επίσης είχα φίλες που έβαλαν πάνω απ΄όλα το προσωπικό τους συμφέρον και κοίταξαν να εκμεταλλευτούν την καλοσύνη μου, τέτοιες λυκοφιλίες δεν τις θέλω, τις έκανα πέρα...υπάρχουν και οι @φίλοι,που μου κάνουν παρέα, που δε ζητάνε πολλά, που δε ρωτάνε περισσότερα, που δενόμαστε και με κείνους κατά κάποιο τρόπο μιας και περνάμε αρκετές ώρες στο διαδίκτυο...
Έτσι κι αλλιώς "φίλο εν κινδύνοις γιγνώσκεις"...
Ιωάννα
δεν ξέρω πόσοι θυμούνται το βιβλίο του Zούκη, με την καλή βοήθεια του οποίου μαθαίναμε να συλλαβίζουμε τα αρχαία ελληνικά. Πάντως το πρώτο αρχαίο κείμενο που διδάχτηκα στην Α' Γυμνασίου, στη Σχολή Αναβρύτων, ήταν ακριβώς εκείνο για τη φιλία, και αυθόρμητα μου έρχεται πιο συχνά στη μνήμη:
Πιστεύω[1] τω φίλω.
Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις[2].
Ο φίλος τον φίλον εν πόνοις[3] και κινδύνοις ου λείπει.
Τοις των φίλων λόγοις αεί πιστεύομεν.
Ει[4] κινδυνεύετε, ω φίλοι, τους των ανθρώπων τρόπους[5] γιγνώσκετε.
Οι μεν γαρ άπιστοι φίλοι ού μετέχουσι[6] του κινδύνου, οι δε πιστοί συνκινδυνεύουσι τοις φίλοις.
Πιστοίς φίλοις μάλλον[7] ή χρυσώ και αργύρω πιστεύομεν.
Οι αγαθοί άνθρωποι και εν κινδύνοις αεί αγαθόν έχουσι θυμόν[8]. Τω γαρ θεώ πιστεύουσιν.
Ώ φίλε, ο θεός τους αγαθούς ανθρώπους ού λείπει. Πολλοί άνθρωποι τω πλούτω μάλλον ή τω θεώ πιστεύουσι.
[1]: έχω εμπιστοσύνη
[2]: γνωρίζω
[3]: κόπος
[4]: εάν
[5]: χαρακτήρας
[6]: λαμβάνω μέρος
[7]: περισσότερον
[8]: διάθεση
Τι ... θυμήθηκα !!!
Καλό βράδυ, με Raúl Di Blasio :
Hasta Que Te Conoci
:)
Ένσταση γοητευτικέ μου κύριε..
θα μπορούσε το κείμενο να ξεκινά:
H αληθινή αγάπη είναι ίσως η μόνη ανθρώπινη σχέση που επιβιώνει στις δοκιμασίες του χρόνου και μάλιστα άνευ όρων.
Θα σημείωνα ότι μόνο καθετί αληθινό επιβιώνει..
είτε είναι φιλία, είτε αγάπη..
Διακατέχονται από ίδιες θυσίες και προσφορές του ενός προς την άλλο και προς τη σχέση..
απλά διαφέρουν στο κίνητρο..
Συνήθως η φιλία ξεκικά από μία απλή γνωριμία και η αγάπη από έναν έρωτα...
Χωρίς να αποκλείσουμε την περίπτωση Μία γνωριμία να εξελιχθεί σε Δυνατή Φιλία και έπειτα σε Έρωτα, για να ολοκληρώσει τον κύκλο της μεταμορφωμένη σε Μεγάλη Αγάπη..
Το αληθινό επιβιώνει...
επιμένω..
Φιλιά ... παντα αληθινά κι ας είναι ψηφιοποιημένα..
καλημέρα καλημέρα !!!
Αισθάνομαι ευτυχής καθώς στη ζωή μου είχα-έχω ΠΑΝΤΑ φίλους/λες, και δυσκολεύομαι να πιστέψω την ανυπαρξία αυτής της σχέσεως μεταξύ των ανθρώπων !!
εξαίρετο θέμα Σταύρο !
Καλά τα λές, αλλά....
Η προδοσία από φίλο πονάει πραγματικά πάρα πολύ.
Εφόσον η σχέση μεταξύ φίλων δεν είναι ανιδιοτελής, δεν πιστεύω ότι υπάρχει αγνή πραγματική φιλία.
Η μόνη φιλία ίσως (και με κάθε επιφύλαξη) είναι αυτές που έχουν τις ρίζες τους στα παιδικά μας χρόνια.
Χαιρετώ,
Είπα να μην το γράψω ολόκληρο, αλλά τίποτε δεν σου ξεφεύγει...
Εγώ θα κάνω σχόλιο ...επί των σχολίων!!!!
Θα συμφωνήσω με το φίλο μου τον Πλάτωνα! lol
Νομίζω πως στην αγάπη δεν υπάρχει το σεξουαλικό στοιχείο ή καλύτερα η ερωτική έλξη. Αγαπάς κάποια γιατί μπορεί να είναι έξυπνη ή ταπεινή αλλά ερωτεύεσαι κάποια άλλη γιατί σου δημιουργεί μια σεξουαλική έλξη -έως και κολασμένη!- ίσως γιατί έχει ωραίο πισινό ή στο κρεβάτι συμπεριφέρεται ως την χειρότερη των εκδιδόμενων.
Και για μένα οι φιλίες που έχουν αντέξει είναι αυτές των παιδικών/εφηβίας μου χρόνων.
Και για να μην ξεχνιόμαστε ...οι γάτες με τις γάτες ε? :)))
Πολλές καλημέρες e-φίλε!!!
Ωραίο θέμα!
κατ αρχήν τα βασικά:every man is an island.
Αλλα πιό τουριστικά, άλλα περισσότερο προσβάσιμα, άλλα της άγονης γραμμής, αλλά συνδεόμενα με..αερογέφυρες, συμπέρασμα:απ' όλα έχει ο μπαξές, ανάλογα το κίνητρο και τον στόχο.
Οσο πιο..απομακρυσμένο το νησί, τόσο πιο άγριο, αφιλόξενο και πρωτόγονο, αλλά και παρθένο, αναλλοίωτο, αυθεντικό,προσοδοφόρο, διαλέγεις και παίρνεις.
Φιλία πάντως υπάρχει,δηλαδή οι άνθρωποι συνδέονται, ίσως στο μεγαλύτερο βαθμό από ότι ποτέ, άλλοτε με θετικό άλλοτε με αρνητικό πρόσημο όπως δηλαδή είναι και οι άνθρωποί, με τις καλές και τις δύσκολες στιγμές τους.
Πιστεύω στην..πολυφιλία αλλά είναι δύσκολο να ταιριάξω έστω και με έναν:))
Εύχομαι οι συνθήκες να μην φέρνουν ποτέ κάποιον να χρειαστεί να αποδείξουν οι φίλοι του πόσο είναι κοντά του. Εγώ, δυστυχώς, στάθηκα τυχερή:)
Οσο για την ανιδιοτέλεια είναι φίλη με τις υψηλές ποιότητες και συχνότητες γι αυτό την συναντάμε σπάνια:)
αν την θες όμως πολύ σίγουρα θα την συναντήσεις, μόνο που κοστίζει λίγο ακριβά..
Αφού τα είπαν οι άνθρωποι:ουκ εν το πολλώ το ευ
και τα αγαθά κόποις κτώνται.
Κοινώς όποιος άνθρωπος πρόκοψε έγραψε την πλειοψηφία(και την μειοψηφία που την χειραγωγεί)
και έτρεχε στα δύσκολα της γνώσης και της αυτογνωσίας (κι έτρωγε τα μούτρα του συχνάκις)
τυχαίο; δε νομίζω!
:)
Θέλω να σου χαρίζω αυτό το κομμάτι
"Τρία πράγματα κατάφεραν το μεγαλύτερο πλήγμα στο ναρκισσισμό του σύγχρονου ανθρώπου.
1)η κοσμολογική θεωρία του Κοπέρνικου, ο οποίος έβγαλε τη γη από το κέντρο του σύμπαντος.
2)η βιολογική προσβολή που κατάφερε ο Δαρβίνος στον άνθρωπο αφαιρώντας του την προνομιούχα θέση που θεωρούσε πως κατέχει στη δημιουργία.
3)Η ψυχαναλυτική θεωρία του Φρόιντ που μας έδειξε πόσο μικρό είναι το κομμάτι του ψυχισμού μας που γνωρίζουμε και ελέγχουμε και πόσο λίγο εξαρτάται από εμάς τους ίδιους η συμπεριφορά και η ψυχολογική μας κατάσταση."
η ευημερία είναι κάτι τόσο υποκειμενικό..
τώρα χαμογέλα
εκτός απο τη φιλίσ υπάρχουν κι'άλλες έννοιες παρόμοιες αλλά που δεν τυγχάνουν της ίδιας αντιμετώπισης !
πάντως ο τομέας των συναισθημάτων δεν έχει καταγραφεί πλήρως θεωρώ και
ίσως έτσι είναι καλύτερα...ας μη μυρικάζουμε ότι αισθανόμαστε , απλά να τα αισθανόμαστε και να τα μεταδίδουμε !!
σας χαιρετώ εγκάρδια αγαπητέ Σταύρο !
Νομίζω οτι όλα πραγματώνονται γιατι βρίσκονται εκ των προτέρων μέσα μας.
Αγαπάμε απο πρίν και ανταμώνουμε την αγάπη.
Αισθανόμαστε φιλικά γενικώς ΚΑΙ συναντούμε κάποιον/α και γινόμαστε φίλοι.
Τον καθρέφτη μας βιώνουμε.
Θέλω να πω δηλαδή οτι δεν μαθαίνουμε την φιλία αφού φτιάξουμε φίλους.
Δεν ερωτευόμαστε αφού συναντήσουμε τον έρωτα...
ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΜΑ΅ΕΙΝΑΙ.
Αρκεί να μας βοηθά "το παιδικό μας περιβάλλον" να μην τα ξεχνάμε.
Σε βρήκα απο μιά παραπομπή του πόστ σου απο την Χριστίνα στο FB.
Χαίρομαι γι αυτό.
την καλησπέρα μου.
Post a Comment