August 18, 2011

Κουράσαμε μαζί τον ήλιο




Heraclitus

by Callimachus (c. 310-240 B.C.)

They told me, Heraclitus, they told me you were dead,
They brought me bitter news to hear and bitter tears to shed.
I wept as I remembered how often you and I
Had tired the sun with talking and sent him down the sky.

And now that thou art lying, my dear old Carian guest,
A handful of gray ashes, long, long ago at rest,
Still are thy pleasant voices, thy nightingales, awake;
For Death, he taketh all away, but them he cannot take.


Αυτή η υπέροχη μετάφραση του William Cory (1823–1892) και ιδιαίτερα οι στίχοι με χρώμα magenta, μου θυμίζουν πλέον ανεξίτηλα τον λατρεμένο μου πατέρα, που πρόσφατα έπαψε να υπάρχει ως φυσική παρουσία ..


7 comments:

Alex said...

είθε η ανάμνηση του να απαλύνει τον πόνο της φυσική του απουσίας !

ellinida said...

Διάλεξες ένα ωραίο αντίο. Να είσαι καλά να τον θυμάσαι.

negentropist said...

Αλεξία και ellinida

Ευχαριστώ ..

For no one

Celestia said...

Ο θάνατος δεν μπορεί να τα πάρει ...ίσως ο χρόνος που είναι πιο αμείλικτος.
Να έχει η καρδιά σου δύναμη να τον θυμάται για πάντα για να εξακολουθεί να ζει.

V said...

Πάντα μου ήταν δύσκολος ο λόγος σε τέτοιες ώρες...
Όμως...είμαι εδώ.
Σε φιλώ...

negentropist said...

Σ' ευχαριστώ, V ..

Beyond The Sea

Eίμαστε 70% νερό .. η δε ζωή ξεκίνησε απ' τ' άστρα, αλλά ξεπήδησε μέσα από τις θάλασσες .. συνεπώς είχε δίκιο ο Bobby Darin:

" It's far beyond the stars
it's near beyond the moon
I know beyond a doubt
my heart will lead me there soon"

negentropist said...

Σ' ευχαριστώ Celestia ..

On The Sunny Side Of The Street