Σκιές μεγαλώνουν μπροστά στα μάτια μου
και διασχίζουν την σελίδα
Ξαφνικά η μέρα γίνεται νύχτα
πολύ μακριά απ' την πόλη ...
Το φεγγάρι φαίνεται να λάμπει
και να φωτίζει τον ουρανό
με τη βοήθεια μερικών πυγολαμπίδων
απορώ, πως έχουν τη δύναμη να λάμπουν
τις βλέπω κάτω απ' το πεύκο ...
Μπορώ να δω το ηλιοβασίλεμα στα μάτια σου
καφέ και γκρί και δίπλα το μπλε
Τα σύννεφα παραμονεύουν
νησιά στον ήλιο
μακάρι να μπορούσα
ν' αγοράσω ένα απ' αυτά
εκτός εποχής ...
Ομορφιά πάνω απ' όλα !
YΓ1: Περιφρονώντας το σώμα - Ο φόβος της ελευθερίας
Η ελευθερία του σώματος είναι ανεξέλεγκτη. Το σώμα δεν μπορεί να ελεγχτεί απο καμία πηγή. Αντίθετα, τις ιδέες σου τις ελέγχω και σε κάνω να εξωτερικεύσεις τις απαγορεύσεις, μετά να τις προβάλλεις ως δική σου ελευθερία. Μέσω αυτού του μηχανισμού της εσωτερικεύσεως σε κάνω τελικά να νιώθεις τη σκλαβιά σου ως ελευθερία σου. Με το σώμα δεν μπορείς να κάνεις αυτό το πράγμα. Η ελευθερία του σώματος είναι ad infinitum. Στο άπειρο. Εδώ λες, στη σκέψη σου, μη σκέφτεσαι αυτό το πράγμα - είναι ουτοπία. Το σώμα λέει το αντίθετο : αυτό που είναι ουτοπία είναι είναι αυτό που με καθοδηγεί. Έχουμε καταφέρει να έχουμε το σύνδρομο της καρδερίνας, η οποία όταν της ανοίγουμε το πορτάκι του κλουβιού να πάει στο φυσικό της περιβάλλον, βγαίνει, κάνει δύο, τρία πετάγματα και αμέσως γυρίζει πίσω. Γιατί το κλουβί της είναι η ελευθερία της. Αυτό έχουμε καταφέρει εξοντώνοντας, διασχίζοντας και ταπεινώνοντας το σώμα.
(Απο συνομιλία της Τijana Prodanovic με τον Στέφανο Ροζάνη, καθηγητή φιλοσοφίας και ψυχοθεραπευτή, Κοντέινερ, Μάρτιος 2010, σελ. 17)
YΓ2: Ένα κλικ στις 3 εικόνες ... μάλλον δεν βλάπτει
:)
4 comments:
Καλημερα φιλε μου...Ποσο αληθινο και επικαιρο ειναι το κειμενο. Το σωμα, ως φορεας της πραξης, ως το μονο που μπορει να πραττει ειναι η ιδια λυτρωση. Και για αυτο, οπως ελεγε και ο Καζαντζακης στην Ασκητικη του:"η στερνη, η πιο μορφη της θεωριας ειναι η πραξη". Φανταζομαι το ιδιο ενιωθε και ο Νιτσε στον οποιον ολοι αφορισμοι για το σωμα φαινονταν γελιοι. Το σωμα ειναι αυτο που πραττει, που επιβαλλεται, που ειναι το ιδιο η υψιστη επικυρωση της ζωης.
Εγώ από την άλλη, παρομοιάζω το σώμα ως μαριονέτα που το κινούν οι μηχανισμοί των ιδεών ...και ας ανήκουν στη σφαίρα της ουτοπίας.
Καλημέρα!!!
έρχομαι κι'εγώ να συμφωνήσω , το σώμα έχει τους δικούς του νόμους ,όσο κι'άν το υποτάσουμε στον ιδεολογικοθρησκευτικό κ.α κυβερνοχώρο , το σώμα καταφέρνει να αποδράσει με τρόπο ανεξήγητο!
εξάλου δεν είναι τυχαίο που οι επιστήμονες λένε : άκου το σώμα σου ! κάτι όμως που συνεχώς το παραμελούμε γι'αυτό γεμίσαμε νοσηρούς !
Την καλησπέρα μου
Χωρίς μάσκες
26.
Πότε θα τελειώσει η εσωτερική αυτή νύχτα,
το σύμπαν,
Κι εγώ, ψυχή μου, πότε θα δω τη μέρα μου;
Πότε θα ξυπνήσω απο τον ξύπνο μου;
28.
Καρδιακοί σκλάβοι των άστρων,
Κατακτούμε τον κόσμο πριν βγούμε απ' το κρεβάτι
Ξυπνούμε όμως, είναι σκιερός,
Σηκωνόμαστε, μας είναι ξένος,
Βγαίνουμε απ' το σπίτι μας, είναι ολόκληρη η γη,
Συν το ηλιακό σύστημα, ο Γαλαξίας, το 'Απειρο.
Fernando Pessoa
"Χωρίς μάσκες" (απάνθισμα 241 στοχασμών και στίχων)
Post a Comment