Μία φευγαλέα κβαντική νότα

Κανείς δεν είναι σε θέση να καταλάβει ενορατικά την κβαντική μηχανική, κυρίως επειδή oι εμπειρίες μας εδράζονται στο βασίλειο των κλασσικών φαινομένων, όπου για παράδειγμα, όταν δίνω μία πάσα σε έναν συμπαίκτη μου στο μπάσκετ, η μπάλλα διαγράφει μία συγκεκριμένη τροχιά, που περιγράφεται απο τους 3 νόμους κίνησης του Νεύτωνα, που όλοι μάθαμε στο Λύκειο.

Όμως στο μικρόκοσμο το σύμπαν συμπεριφέρεται εντελώς διαφορετικά. Για παράδειγμα, ηλεκτρόνια που κινούνται απο μία θέση σε άλλη δεν ακολουθούν κάποια συγκεκριμένη τροχιά, αλλά όπως πρώτος έδειξε ο υπέροχος Feynman, ακολουθούν ταυτόχρονα κάθε δυνατή τροχιά !

Επιπλέον, αν και οι υποκείμενοι νόμοι της κβαντομηχανικής είναι εντελώς ντετερμινιστικοί (επαναλαμβάνω: εντελώς ντετερμινιστικοί !), τα αποτελέσματα των μετρήσεών μας περιγράφονται μόνο πιθανοκρατικά ! Αυτή η εγγενής αβεβαιότητα, που εκφράζεται εικονοκλαστικά με την περίφημη Αρχή Αβεβαιότητας του Heisenberg, συνεπάγεται ότι διάφοροι συνδυασμοί φυσικών ποσοτήτων δεν μπορεί ποτέ να μετρηθούν ταυτόχρονα με απόλυτη ακρίβεια. Με αυτό το γεγονός συνδέεται και το μη ισοδύναμο δίλημμα της μέτρησης ενός κβαντικού συστήματος. Με την διαδικασία της μέτρησης αλλάζουμε αυτό που μετράμε και συνεπώς ο παρατηρητής δεν διαχωρίζεται πάντα απο το παρατηρούμενο !

Όταν η επιστήμη γίνεται τόσο παράξενη,  αναπόφευκτα δημιουργεί εστίες σύγχισης μεταξύ των ημιμαθών και όσων σκόπιμα ψαρεύουν σε θολά νερά. Κάποτε με είχαν πλησιάσει 2 αδαείς μάρτυρες του Ιεχωβά, και είχα διασκεδάσει αφάνταστα με την έκφραση απορίας στα πρόσωπά τους, όταν απνευστί τους πρότεινα το ενδεχόμενο να μην έχει το σύμπαν ανάγκη δημιουργού, αφού είναι πολύ περισότερες οι πιθανότητες να δημιουργήθηκε αυθόρμητα στα πλαίσια μιας κβαντικής διακύμανσης του κενού (αφρού πιθανοτήτων).

 Η κβαντική μηχανική δεν αρνείται την ύπαρξη αντικειμενικής πραγματικότητας. Ούτε συνεπάγεται ότι οι απλές σκέψεις μας είναι σε θέση να αλλάζουν τα εξωτερικά αποτελέσματα και συμβάντα. Τα αποτελέσματα εξακολουθούν να χρειάζονται αίτια και συνεπώς αν θέλουμε να αλλάζουμε το σύμπαν πρέπει να δρούμε πάνω σ' αυτό !

Ο περίφημος Feynman είχε πει κάποτε το εξής: " Η επιστήμη είναι φαντασία μέσα σε ζουρλομανδύα ".  Είναι ειρωνικό ότι στη περίπτωση της κβαντικής μηχανικής, γενικά οι μουρλοί είναι  συνήθως άνθρωποι χωρίς  ζουρλομανδύες  !

ΥΓ: Κλικ τις 2 εικόνες ... χωρίς δισταγμό !

:)