
H πολυμορφία στη συμπεριφορά (πχ της παραπάνω χορεύτριας) σώζει τις ζωές μας απο τον υποβιβασμό τους στο βασίλειο της μονοτονίας. Είμαστε όλοι διαφορετικοί με τον δικό μας μοναδικό τρόπο. Η συνύπαρξή μας με τους άλλους και το κυνήγι των κατ' επίφαση ομοιοτήτων, όταν αυτές δεν υπάρχουν, είναι μια "φενάκη" που μας παρέχει ο κοινωνικά διαμορφωμένος τρόπος ζωής μας.
Και τι έγινε που είμαι ιδιόρρυθμος ? Μήπως πρέπει να θεωρηθώ υπόλογος για κάτι "έκνομο" ? Απλά αδιαφορώ. Είναι μέρος της ζωής μου η αυτοκριτική, ενώ παράλληλα διαθέτω μερικά ενδοσκοπικά αγκυροβόλια αναφοράς. Είτε αρέσω είτε όχι, οι ατομικές μου ιδιοτροπίες και φαντασιώσεις είναι εκείνες που προσδιορίζουν αυτό που είμαι στη πραγματικότητα.
Μερικές φορές στοχάζομαι γύρω απο τη γενική τάση που έχουμε να σπρώχνουμε τους ανθρώπους προς κάποια κατεύθυνση, που δεν τους αφορά. Διαχρονικά, πάντα διασκέδαζα με τους κάθε λογής "φίλους" και "φίλες", όποτε προσπαθούσαν να με ... παροτρύνουν για το προσωπικό μου "καλό", λέγοντάς μου να μη κατασπαταλώ το δήθεν πλούσιο δυναμικό μου! Βέβαια, έχοντας "πιστοποιημένες" κάποιες πιστωτικές μονάδες ευθυκρισίας, πάντα μπορούσα να διακρίνω άνετα μεταξύ της θετικής παρακίνησης και της μιμητικής ανοησίας, την οποία ανέκαθεν σιχαινόμουν.
Τα περισσότερα ανθρώπινα όντα συμπονούν, με χαριτωμένο τρόπο είναι .... αλήθεια, όλους εκείνους που εμπλέκονται σε καταστάσεις βλαπτικές της τάχα κοινωνικής τους καταξίωσης, ιδιαίτερα όταν ενεδρεύει το ενδεχόμενο κάποιας συνεπακόλουθης δυσμενούς ισοπεδωτικής ετυμηγορίας.
Δυστυχώς, λίγο - πολύ, όλοι αναζητούμε την κοινωνική επιδοκιμασία γι' αυτό που είμαστε και γι' αυτό που κάνουμε. Τις περισσότερες φορές προσπαθούμε να κερδίσουμε την αποδοχή εκείνων που νομίζουμε ότι "μετράνε", αλλά ατυχώς κάνουμε το ίδιο ακόμα και με εκείνους που απεχθανόμαστε!
Έχω την γνώμη, ότι ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε το εξής. To να παρακινούμε ανθρώπους που αγαπάμε και μας ενδιαφέρουν, ίσως και να είναι ένα δικαίωμα, που σφυρηλατούμε μέσα απο αμοιβαία στοργή και τρυφερότητα. Αντίθετα, το να παρακινούμε κραυγαλέα τους πάντες για τα πάντα, είναι για μένα ταυτόσημο με κατάχρηση της όποιας κοινωνικής μας θέσης.
ΥΓ: Όπως πάντα, δεν βλάπτουν τα κλικ στις 2 εικόνες, αλλά και στα 5 links του κειμένου !
:)