Ανίκητος

To Ιnvictus είναι ένα εκπληκτικό ποίημα του  William Ernest Henley (1849–1903) που είχα πρωτοδιαβάσει στην αγγλική γλώσσα απο την ηλικία των 15 χρόνων. Με είχε μυήσει σ' αυτό o Denis Ware, ο χαρισματικός καθηγητής μου των Αγγλικών στο Γυμνάσιο.

Ο Henley ήταν άτυχος στη ζωή του. Απο την ηλικία των 12 ετών ήταν θύμα μιας φριχτής αρρώστιας των οστών.  Πέρασε όλη του τη ζωή με ανυπόφορους πόνους. Σε ηλικία 25 ετών, οι γιατροί του έκοψαν το ένα πόδι κάτω απο το γόνατο. Αργότερα έγραψε αυτό το απίστευτο ποίημα ενώ βρισκόταν στο νοσοκομείο.

Όλοι μας συνειδητοποιούμε πόσο μεγάλο ρόλο μπορεί να παίξει η τύχη στη ζωή μας. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να πω περισσότερα ...

Ιnvictus (W. E. Henley)

Out of the night that covers me,

Black as the pit from pole to pole,

I thank whatever gods may be

For my unconquerable soul.

In the fell clutch of circumstance

I have not winced nor cried aloud.

Under the bludgeonings of chance

My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears

Looms but the Horror of the shade,

And yet the menace of the years

Finds and shall find me unafraid

It matters not how strait the gate,

How charged with punishments the scroll,

I am the master of my fate:

I am the captain of my soul.

 

ΥΓ: Κλικάρετε αδίστακτα τις 2 εικόνες και τα 4 link του κειμένου

:)