May 28, 2011

Μονοτονία και .. αυγά τηγανητά




Μονοτονία,  του Κωνσταντίνου Καβάφη

Την μιά μονότονην ημέραν άλλη
μονότονη, απαράλλακτη ακολουθεί. Θα γίνουν
τα ίδια πράγματα, θα ξαναγίνουν πάλι -
οι όμοιες στιγμές μας βρίσκουνε και μας αφίνουν.

Μήνας περνά και φέρνει άλλον μήνα.
Αυτά που έρχονται κανείς εύκολα τα εικάζει·
είναι τα χθεσινά τα βαρετά εκείνα.
Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει. 


















Μάτια αυγά τηγανητά, του Αντώνη Αντωνάκου 

Οι φίλες μου
προσφέρθηκαν
να φτιάξουνε αυγά
Μάτια αυγά τηγανιτά
Μα είδα στο βλέμμα τους
τι θέλαν για μετά
Κι αρνήθηκα ευγενικά
λέγοντας πως
θα φάω έξω τελικά ..



















ΥΓ: Click on the 3 images .. as usually


:)

May 14, 2011

Beauty .. revisited




Γιατί μας επηρεάζει τόσο βαθιά η ομορφιά

Λοιπόν, το λέω .. ωμά. Η ομορφιά συνεπαίρνει και εμπνέει, επειδή  υπενθυμίζει ότι το εξαιρετικό είναι ενδεχόμενο να .. συμβεί !

Η ομορφιά είναι τόσο ασυνήθιστη, που προκαλεί δέος. Μας φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο με το αξιοθαύμαστο αλλά και τα όριά μας, υποδηλώνοντας ότι μπορούμε να την βρούμε .. αρκεί  βέβαια να την  "ψάξουμε".

Όταν η ομορφιά είναι ανθρώπινη δημιουργία, μας υπενθυμίζει ότι  ίσως μπορούμε να  "πετάξουμε" σε άλλο συναισθηματικό επίπεδο προσεγγίζοντας ασυμπτωτικά την ανέφικτη τελειότητα. Εξυψώνει πρότυπα και ελπίδες όντας αδιάψευστος μάρτυρας  εξευγενισμένης αισθητικής.

Όταν "κατέχουμε" κάτι όμορφο, αυτό δρα σαν καθρέφτης που αντανακλά την εικόνα μας .. και  ίσως "μιλάει" για μας.

Μήπως ζούμε για να  ανακαλύπτουμε την ομορφιά ? Ίσως  τα πάντα γύρω μας να μην είναι παρά διαφορετικές εκδοχές .. αναμονής της !

Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν η αισθητική απόλαυση της ομορφιάς είναι αποκλειστικό προνόμιο του ανθρώπινου είδους ή επεκτείνεται και σε άλλα πρωτεύοντα .. και γιατί όχι και σε άλλα ζώα! Μήπως άραγε πίθηκοι και κουκουβάγιες  κοντοστέκονται μπροστά σε κάτι όμορφο, επειδή  ίσως αντλούν κάποια αισθητική ευχαρίστηση ?

Δεν είναι λίγες οι φορές που σκέφτομαι τα παραπάνω στα πλαίσια της αμείλικτα τυποποιημένης καθημερινότητας. Μερικές φορές έχω πει σε συνεργάτες και φίλους: "Τι λέτε γι' αυτή την προσθήκη ? Δεν είναι πολύ πιό όμορφο το αποτέλεσμα ?"

"Έχουμε να κερδίσουμε κάτι απ' αυτό?" .. είναι η συνηθισμένη, άμεση ή έμμεση, αλλά πάντως  βαρετή απάντηση.

Γαμώτο ! Άντε να εξηγήσεις ότι η ομορφιά είναι πάντα επιθυμητή, ακόμη κι' αν βρίσκεται πέρα από την χρησιμοθηρική αξία ενός τεχνουργήματος. Έχω πάντως την γνώμη ότι αυτό ισχύει  σχεδόν για όλα ..  συμπεριλαμβανομένης  και της ομορφιάς που εκπέμπει ένα γυροσκόπιο ή ακόμη κι' ένας ταπεινός .. ένσφαιρος τριβέας  !
















ΥΓ: Why don't you click on the 2 pictures and the 13 text links ?

:)

May 3, 2011

Πού βασίζονται οι πεποιθήσεις ?




Σε τελική ανάλυση, οι κάθε λογής διαμάχες, είτε είναι λεκτικές, συναισθηματικές ή ακόμη και "φυσικές", οφείλονται σε αντιθετικές σκέψεις, πεποιθήσεις και κοσμοθεωρίες. Δυστυχώς όμως, η συνηθισμένη ανικανότητα να προσδιορίζουμε ξεκάθαρα σε ποιό υπόβαθρο εδράζονται οι απόψεις μας, οδηγεί κατά κανόνα στην μονότονη και κουραστική εκφορά της δικής μας αλήθειας σε βαθμό ζαλάδας .. ad nauseam !

Η τέχνη του αβίαστου διαλόγου και της από κοινού γόνιμης έρευνας εκτοξεύει στην επιφάνεια τα αίτια  των αντιτιθέμενων πεποιθήσεων και στάσεων ζωής.  Απαραίτητη προϋπόθεση είναι τα "ανοιχτά" μυαλά,  δηλαδή η ταυτόχρονη συνειδητοποίηση των ορίων που έχουν τα εγκεφαλικά μας φίλτρα.

Όταν το μυαλό είναι "κλειστό" και απόλυτα αιχμάλωτο στις υφιστάμενες διαμορφώσεις του, τότε είναι σχεδόν απίθανο να αλλάξουν προς το ποιοτικότερο οι αντιλήψεις μας. Δεν θα υπάρχει ουσιαστική μάθηση και ζύμωση με νέα γνώση, αλλά ούτε και ουσιαστική επικοινωνία με άλλους ανθρώπους. Πάντα θα είμαστε εμείς και οι άλλοι. Ο συνηθισμένος θρίαμβος της διαίρεσης και της διαμάχης.

Ευτυχώς όμως υπάρχει ένας ενδιαφέρων καταλύτης που πολλές φορές κάνει την διαφορά, επειδή είναι άξιος σεβασμού και γνήσιος. Είναι απλούστατα η ευθεία ερώτηση στον άλλο: "Που βασίζονται οι πεποιθήσεις σου ? Πώς σχηματοποιήθηκαν και δημιουργήθηκαν ? Υπήρξαν προϊόν αβίαστου, γόνιμου διαλόγου ή  ήταν πεποιθήσεις άλλων στον κοινωνικό σου περίγυρο, που επιβλήθηκαν de facto ?"

Χωρίς μιά τέτοια διερεύνηση, απλά "ξερνάμε" ο ένας επάνω στον άλλο το τελικό προϊόν της σκέψης μας, αδιαφορώντας για το κρυμμένο, βαθύτερο ξεδίπλωμα.  Για παράδειγμα, αν κάποιοι άρθρωναν ένα προκατειλειμμένο ή ρατσιστικό σχόλιο σε βάρος μας, θα ήταν μάταιο αν απλά προσπαθούσαμε να το ακυρώσουμε. Θα ήταν πολύ πιό παραγωγικό να τους ρωτούσαμε πως έφτασαν σ' αυτό το συμπέρασμα. Ενδεχομένως έτσι να μοιραζόντουσαν αμετακίνητες προσωπικές πεποιθήσεις, τις αιτίες γι' αυτές, καθώς και εμπειρίες της ζωής τους που ίσως άνοιγαν τον δρόμο για την κατανόηση του πως έφτασαν να πιστεύουν ότι πιστεύουν.

Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι ταυτοποιούνται τόσο πολύ με τα βαθύτατα πιστεύω τους, ώστε τείνουν να τα υπερασπίζονται αστραπιαία! Πόσοι όμως συνειδητοποιούν ότι οι πεποιθήσεις  σχηματοποιούνται  αλλά και  "ενσταλάζονται" στους εγκεφάλους μας από το άμεσο και έμμεσο οικογενειακό  περιβάλλον, από τον βαθμό καλλιέργειας,  μόρφωσης, τις εμπειρίες και τα διαβάσματά μας .. για να αναφέρω μερικά. Έχω την γνώμη ότι με λίγη προσπάθεια ίσως μπορούμε να αποφύγουμε την κλασσική πεποίθηση πως τα βαθύτατα πιστεύω μας είναι ισόμετρα με κάποια υπέρτατη  αλήθεια. Αν μη τι άλλο, τότε θα έπρεπε να αρνηθούμε την αλήθεια των .. άλλων !! 
















ΥΓ:  Click on the 2 pictures .. also don't forget the 6 text links ..

:)