Έχω παρατηρήσει ότι υπάρχει μεγάλος φθόνος και ζήλεια σε βάρος των λίγων πρωτότυπων και δημιουργικών ανθρώπων. Η κοινωνία μας δεν τους ανέχεται. Οι εκμεταλλευτές τους φοβούνται. Οι υφιστάμενοι την εκμετάλευση δεν τους καταλαβαίνουν, ενώ οι διάφοροι γραφειοκράτες τους βλέπουν με φρίκη, επειδή δεν μπορούν να τους εντάξουν στα άχρωμα ... κουτάκια τους !
Σκέφτομαι ότι θα έπρεπε να υπάρχει θέση για μερικούς τουλάχιστον απο αυτούς τους ιδιαίτερους ανθρώπους στα διάφορα κέντρα αποφάσεων, αν μη τι άλλο, για να ενσταλλάξουν ενθουσιασμό και "ενέργεια" στο σύστημα ... αλλά πού είναι όλοι αυτοί ? Όμως σχεδόν πάντα καταλήγουμε στις διάφορες αποχρώσεις του μετρίου, με φυσική συνέπεια η μηχανή να καταρρέει, και οι συνιδιοκτήτες του αυτοκινήτου να αναλίσκονται στο αν θα χρησιμοποιήσουν το φρένο ή το χειρόφρενο !
Είναι κοινός τόπος, ότι η πληθώρα των μέτριων, άχρωμων και χωρίς ιδέες ανθρώπων διαχέονται στην κοινωνική οργάνωση και απομυζούν χυμούς, με βασικά εφόδια στις αποσκευές τους τα παιδαριώδη πάθη της κούφιας φιλοδοξίας και του γλοιώδους οπαδισμού ! Μερικές φορές μάλιστα περνά απο το μυαλό μου η σουρεαλιστική σκέψη ότι οι μηχανές, που τόσο ... λατρεύουμε, είναι εκείνες που τελικά κάνουν τις βασικές επιλογές στα νευραλγικά κοινωνικά αξιώματα, καθοδηγούμενες απο μία άκαμπτη, στυγνή και καθαρά ωφελιμιστική διαδικασία.
Ίσως γι' αυτό, κάποιες ελάχιστες φορές μετά τα μεσάνυχτα και πριν την αυγή, όταν δεν μου κολλάει ύπνος και όταν οι παλιές πληγές αρχίζουν να πονάνε, μούρχεται ξαφνικά το εφιαλτικό όραμα ενός κόσμου, στον οποίο τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων είναι απόλυτα αριθμημένα και καταχωρημένα, χωρίς να εμφανίζονται πουθενά αναλαμπές δημιουργικής έκφρασης και ευφυίας. Τα δίδυμα ιδανικά των καιρών μας, η οργάνωση και η ποσότητα, έχουν τότε κερδίσει για πάντα !
YΓ: Οι εικόνες κρύβουν νόστο και ... άλγος (νοσταλγία)
:)
7 comments:
Έχεις πολλά δίκια και δυστυχως αν φτάσαμε εδώ που φτάσαμε μεγάλο ρόλο έχουν οι λάθος άνθρωποι στις λάθος θέσεις.
Κι όλη η δημιουργικότητα εγκλωβίζεται σε μέρη που κανείς δε μπορεί να βρει και σε ανθρώπους που δεν μπαίνουμε καν στο κόπο να ψάξουμε να βρούμε.
Γράφεις πολύ ωραία!
Είσαι φιλόλογος;
ΥΓ Άλλαξα μαγαζάκι γιατί με παρενοχλούσαν ανελέητα...
Όχι δεν είμαι φιλόλογος Coula
Σου στέλνω ένα link και θα καταλάβεις :
Avant-garde
Καλά έκανες και άλλαξες ... Αρέσεις και σε ζηλεύουν ... Μην πτοείσαι :)
Καλή συνέχεια στο καινούργιο σου blog !
Kαλό βράδυ με κάτι όμορφο :
These Foolish Things
(Υπέροχο "γυναικείο" σαξόφωνο στο χρονικό σημείο 1:36)
Kαλησπέρα αγαπητέ Σταύρο, νόστου άλγος απόψε, έτσι; Δε βαριέσαι, στα δικά μου χωράφια απόψε :) Σε μερική αντίθεση με τις λογικές κι ισορροπημένες σου σκέψεις, βλέπω το μέλλον (και το παρόν επίσης) μάλλον χαοτικό - να κυριαρχεί πάντα κάτι λάθος, κάτι σκοτεινό και καταστροφικό. Διαφορετικοί, πρωτότυποι, ασυμβίβαστοι άνθρωποι υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα. Το πρόβλημα είναι ότι θα παραμένουν στο περιθώριο γιατί οι περισσότεροι ανάμεσά μας εστιάζουν συνήθως σ' αυτό που φαίνεται, όχι σ' εκείνο που είναι.
Πολλούς χαιρετισμούς, εύχομαι να μην πονάνε πολύ - και κυρίως όχι για πολύ - οι παλιές πληγές.
Καλή σου νύχτα.
Έτσι είναι αγαπητή φίλη ...
Judgement on the container and not on the content !
The man who loved Clare Torry
Πάντα η ίδια ιστορία...
Καλή σου μέρα
:)
Φοβούμαι πως αν τέτοιοι άνθρωποι ασχοληθούν σε κέντρα αποφάσεων θα διαφθαρούν. Η εξουσία είναι απίστευτη κρεατομηχανή. Δεν της γλυτώνει κανείς.
Καλη σου μέρα.
Έτσι ακριβώς Κώστα
Kozmic Blues
Καλό βράδυ !
Post a Comment