Breathless

Xόρτασαν μαύρα σκοτάδια οι ρεματιές
απ’ αυτά που ομορφαίνουν στα γεμάτα φεγγάρια
κι εξανεμίζονται μέσα σ’ αραιή ομίχλη
σαν βουρκωματάκι της φύσης
που νοσταλγεί αεράκι στα περάσματα
κι αλμύρα από βαθύ ωκεανό
να ξακρίσει την καμπίσια σκόνη
τις τρυφερές διχάλες να υγράνει
των γκρεμών.

Αντώνης Αντωνάκος, Ρεματιές

YΓ: Click τις 2 εικόνες για Moonlight Serenade και ... Dindi 

 :)

Η ομορφιά της ... ροής !

Τις σπάνιες φορές που  εστιάζουμε ολοκληρωτικά το "είναι" μας σε κάποια δραστηριότητα, ο νους κατακυριεύεται απο έναν απίστευτο βαθμό συγκέντρωσης. Διαπιστώνουμε ότι  παρασυρόμαστε απο μία όμορφη ροή, στη διάρκεια της οποίας έχει εξαφανιστεί εντελώς κάθε περισπασμός, όπως ανησυχίες, άγχη, έγνοιες κλπ. Το μυαλό "καθαρίζει" εντελώς,  σαν να υφίσταται ένα είδος προσωρινού "reset", επιτρέποντας σε νου και σώμα να δρουν σαν μία ενιαία οντότητα.

Για να νιώσουμε αυτή την υπέροχη ροή, η δραστηριότητα που θα επιλέξουμε πρέπει να είναι επαρκώς προκλητική, διεγερτική και ενδιαφέρουσα,  χωρίς να μας κατακλύζει με τυχόν ανυπέρβλητα εμπόδια. Αν είμαστε τυχεροί θα νιώσουμε μία αβίαστη αίσθηση αγαλλίασης, σε συνδυασμό με απώλεια της αίσθησης του χρόνου, αλλά και απόλυτης ταύτισης με αυτό που κάνουμε. Αυτή ακριβώς είναι και η ομορφιά της !

Στα 23 δευτερόλεπτα του παρακάτω video βλέπουμε τον Roger Federer σε έναν αγώνα του, όπου κατά τη γνώμη μου υφίσταται την θαυμάσια εμπειρία της εν λόγω ... ροής !

Επέλεξα αυτό το "αθλητικότατο" παράδειγμα, επειδή θεωρώ εκπληκτικό το γεγονός, ότι ένας τενίστας απαράμιλλης κλάσης αντιδρά με τέτοιο τρόπο, εξαϋλώνοντας αυθόρμητα την πίεση και τις δονήσεις απο το παιχνίδι του αντιπάλου του ! Είναι σαφώς κάτι πολύ παραπάνω απο την γρήγορη σύλληψη κάποιας στρατηγικής και της άψογης υλοποίησής της μέσω αλάνθαστης τεχνικής.

Όταν λοιπόν απορροφηθούμε και απογειωθούμε στη εξαιρετική αυτή κατάσταση που ονομάζω "ροή", αυτή εξακοντίζει σε υπέρτατο βαθμό τις ικανότητες αλλά και τις επιδόσεις μας, εκμηδενίζοντας εντελώς το "εγώ" μας, καθώς και  οποιαδήποτε  άλλη περιοριστική εξωγενή επίδραση.

Το ενδιαφέρον είναι ότι το παραπάνω παράδειγμα του Federer έχει πεδίο εφαρμογής στα πάντα, όπως πχ σε ένα παιχνίδι σκακιού,  στη συγγραφή ενός διηγήματος ή ποιήματος, στη παρακολούθηση του νυχτερινού ουρανού με τηλεσκόπιο ή γυμνό μάτι, σε μια απολαυστική συζήτηση, στην επίλυση ενός μαθηματικού προβλήματος,  σε ένα παιχνίδι μπάσκετ με φίλους,  ή ακόμη και στον έρωτα με κάποια ύπαρξη που ... οπωσδήποτε λατρεύετε !

Σας έχει συμβεί ?

ΥΓ: Μη ξεχάσετε το click στις 2 εικόνες της ανάρτησης. Προτείνω να δείτε ΟΛΟΚΛΗΡΟ το video που "κρύβεται" στην 2η (κάτω) εικόνα, καθώς επίσης και τα 3 σουρεαλιστικά  links του κειμένου !

:)

Ωδή σε ένα screwdriver

Yπάρχει ... κάτι σε ένα screwdriver.

Ένα τσίμπημα εξαιρετικά ευχάριστο

απο βότκα και χυμό πορτοκάλι ...

Μακάρι να είχα ένα τώρα !

Yπάρχει ... κάτι σε ένα screwdriver.

Για να σας πω την αλήθεια

δεν είναι η βότκα ...

Αλλά σαφέστατα ο χυμός !

Το προαναφερθέν  αγαπημένο μου cocktail πήρε αυτή τη "χυδαία" ονομασία (screwdriver - κατσαβίδι) απο αμερικανούς ομότεχνούς μου μηχανικούς, οι οποίοι  στα μουλωχτά έριχναν βότκα σε κουτάκια πορτοκαλάδας, και ανακάτευαν το περιεχόμενο με ... κατσαβίδι !

Η πρώτη αναφορά αυτής της πρακτικής έγινε στο τεύχος του περιοδικού Time της 24ης Οκτωβρίου 1949.

Εξ' όσων γνωρίζω, δεν έχει υπάρξει κάποια άλλη ... ωδή για το screwdriver ! Ενδεχομένως η παραπάνω δική μου  να έχει την σχετική πρωτιά. Αλλά, ποιός νοιάζεται ?

YΓ: Κλικ τις 2 εικόνες και τα 2 link !

:)

Chasing the clouds away ...

Αναίσθητες γνωστές

απορούν που φοράω συνεχώς  jeans

και  το σχολιάζουν εν κρυπτώ.

Εκείνες .. φυσικά αλλάζουν ρούχα με μανία,

ενώ είναι ακίνητες στις ανοργασμικές τους ζωές,

αποφεύγοντας  τα σύννεφα που γλιστρούν στα δάχτυλα

αλλά και τ' αστέρια της ερημιάς.

Μα η τροχιά μου δυστυχώς με ρουφάει χαοτικά και ανελέητα

χωρίς να αντιδρώ ...  αναπόφευκτα όμως υποτροπιάζω συνεχώς
με τα 7 γαμημένα jeans που ανακυκλώνω !

ΥΓ1: Click τις 2 εικόνες  και τα 2 link .. όσο πιό ξεδιάντροπα γίνεται.

ΥΓ2: Η λέξη "jeans" είναι μία "μεταβλητή", που παίρνει όποια "τιμή" (ερμηνεία) θέλετε.

:)

Υπέροχος Σεπτέμβρης

Ο Σεπτέμβρης του 1903, Κωνσταντίνος Καβάφης,  Κρυμμένα Ποιήματα

Τουλάχιστον με πλάνες ας γελιούμαι τώρα·

την άδεια την ζωή μου να μη νιώθω.

Και ήμουνα τόσες φορές τόσο κοντά.

Και πώς παρέλυσα, και πώς δειλίασα·

γιατί να μείνω με κλειστά τα χείλη·

και μέσα μου να κλαίει η άδεια μου ζωή,

και να μαυροφορούν οι επιθυμίες μου.

Τόσες φορές τόσο κοντά να είμαι

στα μάτια, και στα χείλη τα ερωτικά,

στ’ ονειρεμένο, το αγαπημένο σώμα.

Τόσες φορές τόσο κοντά να είμαι.

Τα νέα της ημέρας, Αντώνης Αντωνάκος, Αδέσποτος Σκύλος

Θα σε πετύχει η ποίηση στο φτερό

με όλη τη νικοτίνη που ξόδεψες αράδα

και τα συκωτάκια που καλλιέργησες με το τσίπουρο

για να ταιριάξεις αλφαδιά τη νυχτόβια λίμπιντο

με το σεληνόφως.

Να σε καταλαβαίνουνε

οι μισθωτοί που αγοράζουν αβέρτα εφημερίδα

για να στεγνώσουν δίπλα στην έμμηνη ρύση της κυράς

τα νέα της ημέρας.

Να στάξουν στον υπνάκο που έρχεται

σκοτωμούς απάλιωτους κι εξάψεις

αρθράκια παθιάρικα για τις εξελίξεις

σαν φίμωτρα συζυγικά.

ΥΓ: Kλικ τις 2 εικόνες ... αδίστακτα ! Eντελώς όμως ...

:)

Όταν καίει ο ήλιος ...

Όταν ο ήλιος καίει εδώ στην παραλία

αισθάνομαι το σώμα σου να δονείται κοντά μου

Είναι το χτυποκάρδι σου, το πρόσωπό σου, τα μαλλιά σου

τα φιλιά σου, τρέμω  ω ω ω ω

Όταν ο ήλιος καίει εδώ στην παραλία

αισθάνομαι το σώμα σου να δονείται κοντά μου

Είναι ο ρυθμός σου,  οι αναμνήσεις σου, οι γιατριές μου

το ντελίριό μου, τρέμω  ω ω ω ω  όταν ο ήλιος καίει

Όταν ο ήλιος καίει εδώ στην παραλία

αισθάνομαι το σώμα σου να δονείται κοντά μου

Είναι ο ρυθμός σου,  οι αναμνήσεις σου, οι γιατριές μου

το ντελίριό μου, τρέμω  ω ω ω ω

όταν ο ήλιος καίει

όταν ο ήλιος καίει
όταν ο ήλιος καίει
ήλιος
ήλιοοοοοοοοοοοοος

(η  παραπάνω πολύ ... ελεύθερη μετάφραση του παρακάτω video είναι δική μου)

Aς μη "ξεχνάμε" ότι το καλοκαίρι τελειώνει στις 22 Σεπτεμβρίου 2010, ώρα 11:09 μμ !! Υπάρχει χρόνος ακόμη ...

ΥΓ: Κλικ οπωσδήποτε τις 2 εικόνες και τα 3 links ...

:)

Ούτε καν λάθος !

Mερικές φορές μια χαριτόβρυτη λοιδορία μπορεί να ισοδυναμεί με χίλιες προσβολές ! Επιπλέον ίσως να είναι ανακουφιστικό ότι ακόμη και ορισμένα απο τα πιό εξευγενισμένα μυαλά είναι επιρρεπή στους κάθε είδους  κακεντρεχείς χαρακτηρισμούς.

Όμως ο θεωρητικός φυσικός Wolfgang Pauli (1900-1958) είναι μία ιδιαίτερη κατηγορία απο μόνος του, αφού κατά τη γνώμη μου έχει θεσπίσει το αξεπέραστο πρότυπο του υπέρτατου επιτιμητικού χαρακτηρισμού, που συνδυάζει  την έσχατη περιφρόνηση με την φιλοσοφική  εμβρίθεια.  Συγκεκριμένα, όταν κάποτε είδε την πρόχειρη εργασία ενός μεταπτυχιακού φοιτητή φυσικής είπε: " Αυτό δεν είναι σωστό. Δεν είναι καν λάθος ! " 

Έκτοτε, η φράση "Ούτε καν λάθος !" θεωρείται υποτιμητική και αναφέρεται συνήθως σε ψευδοεπιστημονικές εικασίες, που αν και ακολουθούν κάποια αμυδρή επιστημονική "τυπολογία" και φρασεολογία, δεν είναι διαψεύσιμες, αλλά  ούτε μπορούν να χρησιμοποιηθούν για προβλέψεις. Γενικά η φράση αυτή  χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις που δεν υπάρχει τρόπος να μάθουμε, με την επιστημονική μέθοδο, αν κάτι είναι ακριβές ή λανθασμένο. Με λίγα λόγια αυτές οι εικασίες που "δεν είναι καν λάθος", δεν υπόκεινται στην αρχή της διαψευσιμότητας του Karl Popper.

Σύμφωνα με τον φιλόσοφο Karl Popper οι επιστημονικές υποθέσεις (θεωρίες) που ενδεχομένως να είναι λανθασμένες, δεν είναι παρά ο ζωτικός πυρήνας της επιστήμης. Τις ελέγχεις πειραματικά και συλλέγεις δεδομένα είτε για να τις υποστηρίξεις είτε για να τις "σκοτώσεις", μαθαίνοντας πολλά πράγματα στην πορεία. Αλλά οι υποθέσεις που "δεν είναι καν λάθος" δεν σου λένε απολύτως τίποτε. Κλασσικό παράδειγμα η ανόητη πρόταση : "Οι ψυχές είναι αθάνατες", που σαφώς δεν είναι διαψεύσιμη ! Άλλο κλασσικό παράδειγμα μη διαψεύσιμης πρότασης είναι η περίφημη "επουράνια τσαγιέρα" του Bertrand Russell, η οποία περιστρέφεται γύρω απο κάποιο πλανήτη που δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε ούτε καν με τα πιο ισχυρά τηλεσκόπιά μας.

Ο Popper, αυτός ο γλυκύτατος παππούς, που είχα την τύχη να παρακολουθήσω σε μία διάλεξή του στο Imperial College του Λονδίνου, είχε προχωρήσει ακόμη περισσότερο. Είχε ισχυριστεί ότι η Γνώση προχωράει μόνο όταν οι διαψεύσιμοι ισχυρισμοί για τον κόσμο μας αποδεικνύονται λανθασμένοι. Το κλασσικό του παράδειγμα είναι η  φημισμένη πρόταση : "Όλοι οι κύκνοι είναι λευκοί". Αυτή η πρόταση δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί ποτέ, επειδή πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο αντιπαράδειγμα ενός μη λευκού κύκνου, που δεν έχουμε δεί ακόμη. Δηλαδή η πρόταση αυτή υπόκειται σε διαψευσιμότητα ! Το μόνο που χρειάζεται είναι η ύπαρξη ενός μαύρου κύκνου για να διαψευστεί ο προηγούμενος ισχυρισμός μιά για πάντα. Φυσικά στο τέλος της πορείας θα έχουμε μάθει κάτι σίγουρο: Ότι δεν είναι όλοι οι κύκνοι λευκοί !

Τελικά είναι στο χέρι του καθενός να αποφασίσει αν  προτιμάει τα ερωτήματα και την έρευνα αποδεχόμενος ότι δεν έχει απαντήσεις ή την προσκόληση στους κάθε λογής μη διαψεύσιμους εξ' αποκαλύψεως δογματισμούς. Εγώ πάντως σαφέστατα προτιμώ να μην έχω απαντήσεις παρά να στηρίζομαι στην αυθαιρεσία των περιοριστικών και απόλυτων δογματικών βεβαιοτήτων.

YΓ: Οπωσδήποτε click στις 2 εικόνες και στα links του κειμένου

:)