Tiger, tiger, burning bright
In the forests of the night
What immortal hand or eye
Could frame thy fearful symmetry?
The Tiger, William Blake (1757-1827)
Αν υποτεθεί ότι έχουμε τη δυνατότητα να ζήσουμε 10 χρόνια της ζωής μας, σε κατάσταση πλήρους ευδαιμονίας και ευτυχίας - αλλά στο τέλος ΔΕΝ θα θυμόμαστε απολύτως τίποτε - θα το ... κάναμε ?
Σύμφωνα με τον
Αριστοτέλη η απάντηση πρέπει να είναι
ΟΧΙ, αφού μακροπρόθεσμα είναι αδύνατη η ουσιαστική απόλαυση
ΧΩΡΙΣ τα παρελκόμενα
"πάνω" και
"κάτω" της ζωής, που προσδίδουν ποικιλία εμπειριών, πυροδοτούν την διορατικότητα, ενώ παράλληλα μας υποβοηθούν να προσεγγίζουμε "ασυμπτωτικά" το ιδανικό της αυτογνωσίας, έτσι ώστε να αποκτούμε επίγνωση του τι πραγματικά
"μετράει" γύρω μας. Στον αντίποδα υπάρχει μόνο η φευγαλέα ανταποδοτική ηδονή, που ελάχιστα μας βοηθά να εξελιχθούμε σαν προσωπικότητες.
Στο παραπάνω πλαίσιο ο
Αριστοτέλης είχε πει το εξής περίφημο:
" Μετράμε τη ζωή με τις πράξεις, όχι με τα χρόνια. Με τις σκέψεις, όχι με τις αναπνοές. Mε τα αισθήματα, όχι με τους αριθμούς πάνω σε μία πλάκα. Δεν θα πρέπει να μετράμε τον χρόνο με τους χτύπους της καρδιάς. Ζεί περισσότερο, αυτός που σκέπτεται περισσότερο, αυτός που έχει ευγενή αισθήματα, αυτός που δρά καλύτερα. "
Ο θαυμάσιος αυτός στοχαστής είχε την γνώμη ότι η ύψιστη μορφή γνώσης επιτυγχάνεται με την ενόραση, που μας επιτρέπει να προσπελαύνουμε
πρωτότυπες γεύσεις ασυνήθιστων συναισθημάτων και σκέψεων. Παράλληλα η ενόραση εκτοξεύει στην οροφή το δυναμικό μας, και είναι ένα εφαλτήριο για την πραγματική ευτυχία.
Απο τα προαναφερθέντα είναι νομίζω εμφανές γιατί ο
Αριστοτέλης θεωρούσε πως ένας βασικός λόγος της δυστυχίας των ανθρώπων εδράζεται στο ότι αφελώς "συγχέουν" την
ηδονή με την
ευτυχία. Η "
ηδονή" αφορά την άμεση ικανοποίηση του σώματος και του "εγώ" μας. Αντίθετα η "
ευτυχία" συμπορεύεται με την μακροπρόθεσμη ακμάζουσα επέκταση του εαυτού μας, και σχετίζεται έντονα με την ευγενή θρέψη του
"νου" μας.
ΥΓ: Δεν νομίζω ότι βλάπτει ένα click στις 2 εικόνες και στα 5 links ...
:)