Stuart Luke Gatherer - The book
Ίσως οδηγούμαστε σ' ένα κόσμο πιό αισθητηριακό σε σχέση με τον παραδοσιακά γνωσιακό. Εξ΄ ορισμού, αναζητούμε μία οθόνη που μας προσφέρει ελάχιστες εμπειρίες ουσιαστικής ανάγνωσης λέξεων. Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα, τι είναι εκείνο που "κάνουν" οι αισθητηριακές εικόνες και οι ήχοι, που δεν μπορούν να "κάνουν" τα βιβλία .. και αντίστροφα ?
Πόσοι αναρωτιώμαστε αν είναι πιό σημαντικό και ενδιαφέρον να απολαμβάνουμε τις πραγματικές εμπειρίες του "εκεί" και του "εδώ", συμμετέχοντας ακόμη και σε διεργασίες επίλυσης αφηρημένων προβλημάτων που επιφέρουν ουσιαστική πνευματική ανατριχίλα, σε αντίθεση με τα γρήγορα και ανούσια σερφαρίσματα σε διαδικτυακές σελίδες, που μας βομβαρδίζουν με πλήθος αισθητηριακών ερεθισμάτων και ανούσιων πληροφοριών?
Οι εγκέφαλοί μας αλλάζουν και άρχισαν πλέον ν' αντιλαμβάνονται τον κόσμο διαφορετικά μέσω του διαδικτύου και των παρελκόμενων πολυμέσων. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες. Η ελάχιστη διάρκεια προσοχής σε συνδυασμό με την ηδονή του κλικαρίσματος, αλλά και την αυτόματη εμφάνιση τεράστιου όγκου πληροφοριών που φυσικά αγνοούμε, διαφέρουν ριζικά από την μεγάλης διάρκειας προσοχή που απαιτείται για την "μελέτη" κάποιου βιβλίου (πχ ενός ιδιοφυούς συγγραφέα όπως ο Roger Penrose) που σε παίρνει κυριολεκτικά από το χέρι για να βυθιστείς μαζί του στο δρόμο της πραγματικότητας!
Υπάρχει βέβαια και το ζήτημα της "ταυτότητας" των ανθρώπων, που ανακύπτει από τις .. μπανάλ πληροφορίες που αισθάνονται την ανάγκη να (ανα)μεταδίδουν μέσω κοινωνικών δικτύων, όπως το Facebook και το Τwitter. Τι μας "λέει" αυτή η συμπεριφορά για το πώς "βλέπουμε" τον εαυτό μας? Μήπως μας λέει κάτι, για το πόσο (αν)ασφαλείς αισθανόμαστε? Δεν θυμίζει τη συμπεριφορά μικρών παιδιών όταν φωνάζουν "Κοίτα, μαμάκα, φόρεσα την κάλτσα μου! Τώρα έβαλα και την άλλη!"? Επιτέλους, τι μας "λένε" όλα αυτά για την προσωπικότητά μας ?
Gabriel Mark Lipper - Adonis dilemma
ΥΓ. Δεν βλάπτει το κλικάρισμα σε εικόνες και link της ανάρτησης!
:)
10 comments:
Καλή, περιεκτική προσέγγιση ενός ζητήματος κρίσιμου και καθοριστικού.
Καλημέρα!
Χαίρομαι που σου άρεσε!
Αν τα αγγλικά σου είναι καλά, θα βρείς πολύ περισσότερες πληροφορίες για το θέμα στο πρώτο link της ανάρτησης, το οποίο επαναλαμβάνω παρακάτω:
Susan Greenfield: The internet and 'mind-change
Καλό σ/κ αγαπητή e-φίλη !
Saturday in the park
:)
Συμπύκνωσες τόσα πολλά...
Το βιντεάκι με τη Susan Greenfield, αξίζει να αφιερώσει χρόνο να το δει κανείς, είναι πολύ κατατοπιστικό.
Καλό σου βράδυ
:)
Συντονιστήκαμε λοιπόν :)
H Susan Greenfield είναι το κάτι άλλο. Ορίστε ένα ακόμη video της, σχετικό με το πνεύμα της ανάρτησης:
Is Online Networking Harmful?
Καλό ξημέρωμα misoagnosti !
Sunset Ocean
:)
Σωστά αναρωτιέσαι και πάρα πολύ σωστά τοποθετείσαι !
Εγώ λέω πως η βιασύνη και η ανυπομονησία μας φταίει για τις "γρήγορες αναζητήσεις" και για τις "εύκολες ικανοποιήσεις"...
την καλημέρα μου !
Γιατί όχι και ο "άλογος", ανούσιος και ανεξέλεγκτος μιμητισμός στο πλαίσιο της επικρατούσας κοινωνικής μόδας?
Η Lisa στο Ronnie Scott's
Γειά σου, αγαπητή Αλεξία !
:)
Ο εγκέφαλός μας σαφώς αλλάζει. Δεχόμαστε περισσότερα ερεθίσματα και η πληροφόρηση είναι άμεση και προσβάσιμη. Τα παιδιά μας έχουν πιο γρήγορη αντίληψη και είναι πιο έξυπνα. Αφομοιώνουν γνώσεις ευκολότερα και όλα αυτά ΚΑΙ εξαιτίας της τεχνολογίας. Ποτέ όμως ο άνθρωπος δεν θα πάψει να είναι ανασφαλής, δεν θα πάψει να αναζητά την επικοινωνία ή την επιβεβαίωση είτε στη ζωή, είτε στο τουίτερ, είτε στο μπλόγκ. Πάντα θα υπάρχει κάτι καλό και κάτι αρνητικο σε όλα τα πράγματα και καλούμαστε καθημερινά να ζυγίζουμε τα πάντα και να ανακαλύπτουμε αυτό που προσωπικά μας ταιριάζει και τον τρόπο να το διαχειριστούμε. Τα περισσότερα πράγματα στη ζωή είναι θέμα διαχείρισης ούτως ή άλλως. Ακόμα και οι αδυναμίες μας και ...ναι! κοίτα φόρεσα την κάλτσα μου :-)
Τις καλημέρες μου!
H νευροφυσιολογική δομή του εγκεφάλου μας σαφώς αλλάζει. Όμως, τι σημαίνει αυτό?
Μα φυσικά ότι μεταβάλλεται το πλήθος, η ποικιλία και η πολυπλοκότητα των νευρωνικών διασυνδέσων, απ' όπου αναδύονται αυθόρμητα ένα σωρό ιδιότητες !
Δυστυχώς όμως, η ελάχιστη διάρκεια προσοχής σε συνδυασμό με την ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ αλλαγή στην ποιότητα πρόσληψης των πληροφοριών -με έμφαση στο αισθητηριακό αντί του γνωσιακού- έχουν σαν αποτέλεσμα ανεπιθύμητες αλλαγές στο νευροφυσιολογικό υπόβαθρο, όπως πχ μικρότερο και φτωχότερο αριθμό νευρωνικών διασυνδέσεων.
Για παράδειγμα αναλογίσου κάτι που ενδεχομένως μόνo εσύ γνωρίζεις: "Πρόλαβες" ή όχι να "μελετήσεις" σε βάθος και με άνεση χρόνου την τεκμηριωμένη "νευροεπιστημονική" επιχειρηματολογία της Susan Greenfield (που είδες σε κάποιο κρυφοφανές blog σαν το δικό μου!) η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι "μετρήσιμα φτωχότερος" ο ρυθμός δημιουργίας καινούργιων νευρωνικών διασυνδέσεων, ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά, λόγω της "ρηχότητας" στο σερφάρισμα, της μειωμένης προσοχής και της έμφασης στην γρήγορη αισθητηριακή πρόσληψη πληροφοριών αντί της γνωσιακής ?
Ευχαριστώ για το όμορφο video.
Kαλή .. ξεκάλτσωτη Κυριακή, Μ !
:)
Αγαπητέ Negentropist,
Λατρεύω αυτές τις συζητήσεις, οπότε ελπίζω να έχεις υπομονή και να επιδείξεις κατανόηση για όσα ακολουθήσουν ;-)
Γνωρίζω σαφώς πως δεν έχω τα "φόντα" και πίστεψέ με ούτε τη διάθεση να πάω κόντρα στην κυρία Greenfield ;-)οπότε έχοντας ξεκαθαρίσει αυτό το σημείο, συνεχίζω στην αθλίως αισιόδοξη άποψη (έχω γνώση βλέπεις αυτής της αθλιότητας, αλλά θα επιμείνω αγαπητέ φίλε, αν δεν κατορθώσεις να μου αλλάξεις γνώμη-πράγμα που δεν είναι καθόλου δύσκολο σε διαβεβαιώ- διαρκώς αλλάζω άποψη :-)) που έχω για το ανθρώπινο είδος και την αλλαγή.
Έχεις δίκιο πως ΔΕΝ μελέτησα σε βάθος την άποψη της επιστήμονος αλλά, παρότι μιλούσε πολύ γρήγορα για μια φτωχή ξανθιά :-P, παρακολούθησα όλη τη διάλεξη και κατάλαβα πως υποστηρίζει πως οι διασυνδέσεις είναι φτωχότερες, ωστόσο δεν θα την είχα ακούσει ποτέ (όπως και πολλά άλλα ενδιαφέροντα) αν δεν είχα ιντερνετ, μπλόγκ ή φεις. (Αααα...ΚΑΙ τουιτερ!)
Η αλλαγή είναι το μεγαλύτερο προνόμιο του ανθρώπου και πιστεύω πως πρέπει απλά να μάθει να διαχειρίζεται τις αλλαγές που επιφέρει στον εγκέφαλό του η εξέλιξη της τεχνολογίας :-) Ας μην βιαζόμαστε να κατηγορήσουμε ενα ολόκληρο σύστημα απλά και μόνο επειδή κάποια δεκαπεντάχρονα κάνουν κακή χρήση.
Οι διασυνδέσεις του εγκεφάλου εξάλου, όπως υποστηρίζει και η κυρία Greenfiled, καθορίζονται από τις προσωπικές εμπειρίες. Γιατί λοιπόν να μην ευθύνεται η εγκληματικότητα για τις φτωχότερες διασυνδέσεις? Γιατί αυτός είναι ο λόγος που τα παιδιά δεν παίζουν έξω πια, δεν σκαρφαλώνουν σε δέντρα και δεν έχουν προσωπικές εμπειρίες ανάλογες της ηλικίας τους. Και όπως υποστηρίζεις κι εσύ (και πολύ συμφωνώ) η ολιστική θεώρηση των πραγμάτων μας λέει πως το ιντερνετ προσφέρει περισσότερη πληροφόρηση και λιγότερη γνώση (μια διάκριση που και η ίδια η Greenfiled έκανε) αλλά και το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι και πολύ καλύτερο, ε? Επίσης, τα κοινωνικά δίκτυα αυξάνουν την ενσυναίσθηση, τις σχέσεις και την επικοινωνία.
Ελπίζω να μην σε κούρασα υπερβολικά και παρότι τεράστιο θέμα, θαυμάζω τον τρόπο με τον οποίο τα συγκεντρώνεις και τα συμπυκνώνεις ώστε να είναι προσιτά.
Καλό απόγευμα και συγνώμη (για άλλη μια φορά) για την κατάχρηση του χώρου.
υ.γ.: όλο με απορίες φεύγω από εδώ μέσα....
Αγαπητή Μ ,
η αλλαγή γνώμης υπό το φως νέων δεδομένων είναι προνόμιο της επιστημονικής μεθοδολογίας, σε αντίθεση με τους (πολλές φορές .. εξ' αποκαλύψεως) δογματισμούς όσων ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν σχεδόν τα πάντα. Συνεπώς είναι υπέροχο ν' αλλάζει κανείς γνώμη και να μην ενδιαφέρεται να πείσει τους άλλους για οτιδήποτε!
Σε χαιρετώ, παρέα με την .. 62χρονη, ιδιοφυή ξανθιά:
Living online is changing our brains
Καλό βράδυ !
:)
Post a Comment