Στα μάτια μας τα γράσα

Υποχρεωτικό μάθημα τα θρησκευτικά λοιπόν !  Που να βρεθεί .. λίγος "χώρος" για Γεωλογία, Αστρονομία - Κοσμολογία, Φιλοσοφία. Καμμία "αναπνοή" για το επιστημονικά  διασταυρωμένο και ξεκάθαρα αποδεκτό Δαρβινικό ΓΕΓΟΝΟΣ της εξέλιξης των ειδών μέσω της φυσικής επιλογής. Πλήρης ασφυξία  για την αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία, η οποία αν και είναι μέρος  της παράδοσής μας, έχει  ισοπεδωθεί από τον "άμμετρο" Χριστιανισμό,  που στη βαθύτερή του έννοια είναι βάρβαρος, ασιατικός, χυδαίος και μη ελληνικός. Δυστυχώς οι ζωές των περισσότερων ελλήνων έχουν κυριολεκτικά μαυρίσει από το πολύ ράσο ..

 

Ω, μεγάλα μαύρα ράσα

Χρυσοί σταυροί και πετραχήλια

Ω, στα μάτια μας τα γράσα

και οι προσευχές στα χείλια.

Ω, μεγάλα μαύρα ράσα σας πληρώνουμε όλοι φέσι

Τον Ιούδα τον μπαγάσα τη δουλειά άφησε στη μέση

Θου κύριε το στόματί μου

Ήρθα μόνος μου δεν ήρθε το καλό μαζί μου

τριαντοχτώ περίπου χρόνια αξομολόγητος

βαπτισμένος με το ζόρι κι' ασυγχώρητος

Από παιδί με πιάνανε στην εκκλησιά στα πράσα

που φωτιά ήθελα να βάλω στου παπά τα ράσα.

Είχαμε σχέδιο για το παγκάρι του προφήτη Ηλία

να το σπάσουμε έξω απ' το σχολειό να πάρουμε βιβλία.

Όμως, μας έπιασε η κουφάλα η παπαδιά

που έκλεβε πρόσφορα κρυφά μες στην ποδιά

και το κρυφόκανε με τον δεξιό τον ψάλτη

που εκείνος τα' χε και με τον καντηλανάφτη.

Εντάξει, εγώ ήμουνα απ' άλλη ενορία,

στην εκκλησιά μας δρούσε άλλη συμμορία

παιδεραστίας και υπέρ ανεγέρσεως του ναού

νταβατζιλίκι σ' άλλο ένα σπίτι του θεού.

Τις μυροφόρες θυμάμαι πίσω απ' τα στασίδια

να προσεύχονται να βρέξει ο ουρανός @@.

Μ' αυτά και  μ' άλλα με πήρανε τα χρόνια

μέχρι που είδα παπά στο γάμο μου ρε σαν τα χιόνια

κι ευτυχώς που μου έδωσε τις ευλογίες του

χαλάλι τα λεφτά με τις υγείες του.

Κι αφού δεν έκανα ποτέ αίτηση αθανασίας

γουστάρω δήμευση περιουσίας της εκκλησίας.

Μη κρατάτε κακία όμως στο Θεό,

το μαγαζί έχει τρεχάματα είναι πολυεθνικό,

πού να γνωρίζει κι αυτός όλους τους συνεργάτες του

κι' αυτός κοιτάει να διώξει το βάρος απ' τις πλάτες του.

Άλλοι λαμόγια κι' άλλοι στην προσευχή ως το βράδυ.

Άλλοι professionals ή στου Μεσαίωνα το σκοτάδι.

Καλά όλα αυτά, αλλά για τα μοναστήρια τους ..

αλλιώς θ' ακούνε μια ζωή τα ασιχτήρια τους.

Δεν είναι ο λαός το παιδί για τα θελήματα

έχει τα ζόρια του μύρια προβλήματα

αν μας κυκλώσουν κι' οι σκιές με τα μεγάλα μαύρα ράσα

άντε βγάλε από τα μάτια μας τα γράσα.

Και ας τελειώνουμε επιτέλους με τα τάματα

στο κεφάλι μας κρυμμένα όλα τα θαύματα

με τους σάπιους ούτε στιγμή απ' τη ζωή μας

που μια την έχουμε να' ναι δική μας

όσο για το θέμα μου ας το διευθετήσουνε

έτσι για φόρο τιμής ας μ' αφορίσουνε

κι' όταν ψοφήσω μη με διαβάσουνε

οι φίλοι μου οι αριστεροί απ' τη ζήλια τους να σκάσουνε.

ΥΓ1:  Απεταξάμην !

ΥΓ2:  Πόσους άραγε "αγγίζουν" τα παρακάτω θεσπέσια λόγια του "δικού" μας Νίκου Καζαντζάκη :

Και ποια είναι η πιο αψηλή εντολή;
Ν’ αρνηθείς όλες τις παρηγοριές
- θεούς, πατρίδες, ηθικές, αλήθειες -
ν’ απομείνεις μόνος
και ν’ αρχίσεις να πλάθεις εσύ,
με μοναχά τη δύναμή σου, έναν κόσμο
που να μην ντροπιάζει την καρδιά σου ..

ΥΓ3: Με ένα click .. δες τι "κρύβουν" οι 2 εικόνες και τα 15 links

:)

Of course ..

 

".. But we who serve Art, sometimes with the mind's intensity can create pleasure that seems almost physical - but of course only for a short time .."

I never had you nor, I suppose,
will I ever have you. A few words, an approach,
as in the bar yesterday -nothing more.
It's sad, I admit. But we who serve Art,
sometimes with the mind's intensity
can create pleasure that seems almost physical-
but of course only for a short time.
That's how in the bar yesterday-
mercifully helped by alcohol-
I had half an hour that was totally erotic.
And I think you understood this
and stayed slightly longer on purpose.
That too was very necessary.
Because with all the imagination,
all the magic alcohol,
I needed to see your lips as well,
needed your body near me.

Constantine P. Cavafy, Half an hour

YΓ: Ι couldn't resist the temptation to post one of the most beautiful "hidden" Cavafian poems .. also click on the 2 images and 3 links, provided of course that u r .. brave enough !

:)

Freedom .. revisited !

  

Toν Krishnamurti τον γνώρισα σε ηλικία 22 ετών  σε μία ομιλία του στο Brockwood Park, στην εξοχή του Hampshire στη Νότια Αγγλία. Πήγα εκεί ανεπίσημα με την βοήθεια μιας φίλης μου, που γνώριζε κάποιον που εργαζόταν στο λεγόμενο Krishnamurti Center. Ήταν μία εκπληκτική εμπειρία που έκτοτε άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα την ζωή μου.

Είχα βέβαια διαβάσει αρκετά βιβλία του πριν την επίσκεψή μου εκεί  όπως: Το δίχτυ της σκέψης .. Η πρώτη και τελευταία Ελευθερία .. Ελευθερία απο το γνωστό .. και άλλα. Ήξερα δηλαδή ποιός ήταν ο πυρήνας της φιλοσοφίας του.

Όμως εκεί έζησα μια πρωτοφανή εμπειρία. Καταγοητεύτηκα απο έναν απλό άνθρωπο που καθήλωνε και μαγνήτιζε το ακροατήριο με το διαπεραστικό βλέμμα, τα τεράστια λαμπερά μάτια και την ήρεμη φωνή του. Στο τέλος της απολαυστικής ομιλίας του άρχισαν οι ερωτήσεις. Κάποια στιγμή σήκωσα το χέρι μου και τόλμησα να τον ρωτήσω κάτι προφανές και κατώτερο των περιστάσεων ... είχε σχέση με το "ΠΩΣ" ... δηλαδή, αν υπάρχει κάποιος δρόμος ή τρόπος για να αφαιρέσουμε τα φίλτρα της σκέψης μας όταν "παρατηρούμε", υπερβαίνοντας την διαμόρφωση του εγκεφάλου μας, απο τους διάφορους "-ισμούς", αλλά και τους τεχνητούς ανθρωπογενείς διαχωρισμούς. Θυμάμαι ότι χαμογέλασε και με ρώτησε ποια είναι η εθνικότητά μου. Του είπα ότι είμαι έλληνας. Απάντησε οτι στον γεωγραφικό χώρο που ονομάζουμε Ελλάδα έζησε ένας απο τους πιό "ηθικούς" ανθρώπους, που έχουν ποτέ ζήσει στον πλανήτη μας, ίσως ο πιο ηθικός ... ο Σωκράτης ! Αμέσως μετά μου εξήγησε το προφανές. Ότι δεν υπάρχει τρόπος ή τεχνική για την υποβάθμιση του "Εγώ", δηλαδή της σκέψης μας και της διαμόρφωσης του εγκεφάλου μας με τα συνοδά φίλτρα, που μας εμποδίζουν να αντιληφθούμε την πραγματικότητα όπως είναι. Την απάντηση την βρίσκει ο καθένας ΜΟΝΟΣ του, με απλή συνειδητοποίηση των παραμορφωτικών μηχανισμών και φίλτρων. Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο !

Μετά το τέλος των ερωτήσεων, πρόλαβα να του σφίξω το χέρι λέγοντάς του "ευχαριστώ". Μου είπε και εκείνος ευχαριστώ. Αυτό ήταν όλο ! θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι "πέταγα" κυριολεκτικά μετά την επαφή αυτή. Ήταν σαν να έβλεπα τον κόσμο απο ψηλά και μου φαινόντουσαν ασήμαντα όλα τα προβλήματα, οι μικροπρέπειες, οι εγωϊσμοί, οι διαμάχες, οι τεχνητοί κοινωνικοί διαχωρισμοί κλπ. Είχα πλέον καταλάβει τι δύναμη κρύβει μέσα του ο καθένας μας και ότι δεν έχουμε ανάγκη τους διάφορους γκουρού, τους "-ισμούς", τις αφελείς εξ αποκαλύψεως αλήθειες, όπως και κάθε άλλο διαιρετικό παράγοντα. Είναι τόσο απλό ..

Έκτοτε δεν υπάρχει βιβλίο ή ομιλία του που να μην έχω διαβάσει.

Όσοι θέλουν να διαβάσουν ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ online πολλά απο τα βιβλία του, ίσως βρουν χρήσιμο το παρακάτω link:

Online Βιβλία Krishnamurti

Όταν ένας φίλος μου με ενημέρωσε για τον θάνατό του (Φεβρουάριο 1986), κατακλύστηκα απο βαθιά λύπη, αλλά αμέσως σκέφτηκα ότι είναι "ζωντανός" στο νου όσων έχουν έρθει σε επαφή με την  υπέροχη σκέψη του. Και φυσικά ποτέ μου δεν ξέχασα ότι ο ρόλος της φιλοσοφίας γενικότερα, δεν είναι να δίνει περιοριστικές απαντήσεις, αλλά να διευρύνει τους ορίζοντές μας με νέα ερωτήματα.

YΓ: Ψάξε αν θες, τις 2 εικόνες και τoυς 7 συνδέσμους στο κείμενο

:)

Ευθεία φρόνηση

Το λέω ωμά. Δεν είμαι  θεϊστής και πιθανότατα ούτε διανοούμενος .. με την συνηθισμένη έννοια του όρου. Φυσικά δεν είμαι ούτε το διπολικό αντίθετο του ένθεου, καθόσον αδιαφορώ παγερά για τους διαχρονικά επαναλαμβανόμενους ανθρωπογενείς θεϊστικούς μύθους.

Μερικές φορές αυτοί οι χαρακτηρισμοί με φέρνουν σε περίεργη (όχι πάντως δύσκολη!) θέση, ιδιαίτερα όταν είναι συζευγμένοι. Παρά το αναμφισβήτητο γεγονός ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι εμφανίζονται πλέον ως αθεϊστές, ο όρος αυτός εξακολουθεί να είναι ανόητα φορτισμένος με την ιδιότητα της ανηθικότητας, παρά το ότι δεν υπάρχουν αξιόπιστα  λογικά ή εμπειρικά επιχειρήματα για ένα τέτοιο συμπέρασμα. Πόσο μάλλον όταν το ζήτημα αυτό έχει λυθεί απο την εποχή του Πλάτωνα στον περίφημο διάλογο του Ευθύφρονα. Έκτοτε η συντριπτική πλειοψηφία των φιλοσόφων έχουν κατ' ελάχιστο συμφωνήσει ότι οι κάθε λογής θεοί, είτε υπάρχουν είτε όχι, δεν έχουν καμμία σχέση με την Ηθική. Επιπλέον, η σύγχρονη κοινωνιολογική έρευνα δεν διαθέτει επιστημονικές αποδείξεις για το αντίθετο.

Πολλοί θεωρούν ότι ένας άνθρωπος είναι διανοούμενος, όταν αφιερώνει ικανό τμήμα του χρόνου, αλλά  και της ενέργειάς του για πνευματική καλλιέργεια, θεωρώντας όμως ότι αυτό συμβαίνει μόνο στο πλαίσιο κάποιας απροσδιόριστης διχοτόμησης πνεύματος και σώματος, πράγμα που φυσικά έρχεται σε κραυγαλέα αντίθεση με τη επιστήμη της νευροφυσιολογίας. Με αφήνει λοιπόν, αδιάφορο η πανάρχαια ψευδαίσθηση του δυϊσμού και φυσικά δεν βλέπω την ζωή μου σαν μία διχοτομική διεργασία κατά την διάρκεια της οποίας θα πρέπει να παρέχω υλική-ενεργειακή τροφή στο στομάχι μου, ενώ ταυτόχρονα και ανεξάρτητα να παρέχω ένα ξεχωριστό, υψιπετές είδος τροφής για το πνεύμα μου. Απλούστατα το πνεύμα  δεν είναι παρά ένα αξιοθαύμαστο προϊόν αυθόρμητης ανάδυσης, δηλαδή μία ιδιότητα που προέρχεται από την πολυπλοκότητα των νευρωνικών συνδέσεων του εγκεφάλου, και παύει να υπάρχει όταν ο τελευταίος σταματήσει να λειτουργεί.

Η δική μου ερμηνεία της πνευματικότητας σχετίζεται με το ενεργό ενδιαφέρον να καλλιεργούμε (και να στοχαζόμαστε) τα Ηθικά ζητήματα, να συμπεριφερόμαστε δίκαια συμπάσχοντας με τους άλλους και να γαλουχούμε την Αισθητική μας με την βοήθεια της Τέχνης, της Επιστήμης και της ελεύθερης σκέψης.

Υπάρχουν άνθρωποι που στοχάζονται ελεύθερα περισσότερο από άλλους, άλλοι που συμπάσχουν περισσότερο, ενώ κάποιοι έχουν την τάση (και την δυνατότητα) να είναι πιό "διαβαστεροί" και να επισκέπτονται μουσεία ή κονσέρτα. Όμως έχω την γνώμη ότι όλα αυτά είναι μέρος του πακέτου να είναι κανείς Άνθρωπος. Όπως λέει και ο Οδυσσέας της Kόλασης του Δάντη, "Δεν υπάρχουμε για να ζούμε σαν κτήνη, αλλά για να ακολουθούμε την αρετή και την γνώση." 

Με βάση τα παραπάνω προτείνω αβίαστα το εξής: ένα συμπονετικό, ηθικό και ενδιαφέρον ανθρώπινο ον ΔΕΝ χρειάζεται υποχρεωτικά να είναι ούτε "θρησκευόμενο", ούτε "πνευματικό". Αρκεί απλά να είναι μία ελεύθερη και αδιαμόρφωτα σκεπτόμενη οντότητα. 

ΥΓ: Οπωσδήποτε κλικ στους 11 συνδέσμους και στις 2 εικόνες

:)